چكيده فارسي :
در سال هاي منتهي به مشروطيت، به دليل فتوري كه در اداره مملكت وجود داشت، انديشه سياسي از سلطنت مستقل به حكومت مشروطه منتقل شد. به اين ترتيب، در فكر مشروطيت آنچه مي توانست راهي به سوي نجات مملكت و ترقي كشور باشد، مشاركت نوع در امور نوعي بود؛ بنابراين، به تدريج هيكل و هييت جماعت و عموم افراد اهالي مملكت در افق بحث ها پديدار شد. با پيدا شدن اين وجود واحد، تقاضاي مشاركت در امور اين وجود كه وجودي نوعي و عمومي بود، آشكار شد. با بيداري و آگاهي ملي، تقاضاي مشاركت «در تصويب و نظارت امور عموم» رو به تزايد نهاد و به عنوان يك «حق و سهم» مستقر شد. در اين لحظات تاريخ مشروطيت ايران و با پيدا شدن اين موجود جديد، حقوق خاص آن نيز كه موسوم به حقوق نوعي و عمومي بود، پديدار و به اين ترتيب، حقوق عمومي جديد در ايران زاده شد. در اين مقاله، پس از توضيح نخستين نشانه هاي پيدايش عموم و نوع و سپس تقاضاي مشاركت در امور نوعي و عمومي، پيدايش و تحول اين مفهوم را به عنوان خاستگاه حقوق عمومي در ايران بررسي خواهيم كرد. مسيله پيش روي اين مقاله نشان دادن مقدمات پيدايش و تحول مفهوم امر عمومي به عنوان محور تحولات بعدي است كه مشروطيت نتيجه مهم آن بود و بر اين فرض استوار است كه در همه كوشش هاي مشروطه خواهان مي توان نشانه هاي ظهور چنين مفهومي را مشاهده كرد.
چكيده لاتين :
In the preceding years to Constitutional movement in Iran, the political thought was transferred from independent monarchy to constitutional monarchy due to the inability to govern the country. Therefore, the participation of people in public affairs was the ultimate way to survival and progression of the country in the constitutionalist thought. Moreover, the community and public (species) were recognized in debates. With respect to the advent of such unit, demand for participation in such generic, public unit was recognized. With the awakening and awareness of the public, the demand for participation in “the legislation and governance of respublica” was increased, being set as a “right and share”. In the aforementioned period of Iran’s Constitutionalism, and with respect to the advent of such new issue, a special category of law named Public Law was introduced as a new public law in Iran. In the present study, after explaining the first sign of advent of public and genre, and demand for participation in generic and public affairs, development of the concept was investigated as the origin of Public Law in Iran.
