تأثير باليني داروي فني تويين مخاط چسب و تريامسينولون استونايد بر بهبود آفت مينور

مقدمه:استوماتيت آفتي راجعه يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي مخاطي دهان با شيوع حدود 25 درصد مي باشد. درمان اين بيماري غيراختصاصي و به طور عمده براساس استروئيدها مي باشد. باتوجه به عوارض سيستميك استروئيدها، اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير داروي فني تويين و تريامسينولون بر آفت مينور انجام شد تا شايد بتوان گامي در جهت تجويز دارويي با عوارض كمتر برداشت. مواد و روش ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني و دوسويه كور كه بصورت تصادفي انجام شد، 60 بيمار از مراجعين بخش بيماري هاي دهان دانشكده دندانپزشكي يزد، مبتلا به آفت مينور دهاني مورد بررسي قرار گرفتند. 30 بيمار از داروي A (تريامسينولون استونايد) و 30 بيمار از داروي B (فني تويين مخاط چسب) استفاده كردند. ميزان درد و سوزش توسط VAS و اندازه ضايعه توسط قرار دادن كاغذ ميليمتري قبل از شروع درمان و روزهاي 3، 5 و 7 بعد درمان اندازه گيري شد. داده هاي بدست آمده پس از جمع آوري در محيط نرم افزار SPSS با ويرايش 22 مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها:ميانگين بيشترين قطر زخم آفتي راجعه قبل از درمان و سه، پنج و هفت روز بعد درمان در دو گروه كاهش يافت ولي اين تغييرات در هر دو گروه تقريبا يكسان بود (0.59=p). همچنين در هر دو گروه ميزان درد و سوزش كاهش داشت (P 0.0001). ولي اين كاهش در هردو گروه تفاوت معني داري نداشت (0.23=p). نتيجه گيري: هر دو داروي فني تويين و تريامسينولون استونايد در كاهش درد و سوزش آفت راجعه موثر بودند و اين تأثير بين دو گروه اختلاف معني داري نداشت.