واكنش‌هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي گل راعي (Hypericum perferatum) در پاسخ به تنش شوري و محلول‌پاشي اسيد ساليسيليك

تنش شوري يكي از عمده ترين موانع در توليد موفق محصولات كشاورزي است. تركيبات هورموني مانند اسيد ساليسيليك به عنوان تنظيم كننده رشد گياهي مي تواند اثرات فيزيولوژيكي و بيوشيميايي متفاوتي در گياهان تحت تنش شوري ايفا كند. در پژوهش حاضر اثر غلظت ها مختلف كلريد سديم (2، 6 و 10 دسي زيمنس بر متر) و محلول پاشي اسيد ساليسيليك (صفر، 0.25 و 0.5 ميلي مولار) بر محتواي نسبي آب برگ، پرولين، آنتوسيانين، فنل، فلاونوئيد و ماده خشك ريشه و اندام هوايي در طرح كاملا تصادفي مورد بررسي قرار گرفت. زماني كه گياهان به ارتفاع 10 سانتي متري رسيدند، محلول پاشي 2 مرتبه و با فاصله زماني 7 روز انجام شد و بعد از آن تيمار شوري آغاز گرديد. نتايج نشان داد تيمارهاي شوري باعث كاهش محتواي نسبي آب برگ و ماده خشك اندام هوايي و ريشه شدند، در حالي كه كاربرد اسيد ساليسيليك باعث افزايش اين صفات تحت شرايط تنش شوري شد. محلول پاشي اسيد ساليسيليك منجر به افزايش پرولين و آنتوسيانين برگ به ويژه در سطح 6 دسي زيمنس بر متر شوري شد. تنش شوري شديد و اسيد ساليسيليك در سطح 0.25 ميلي مولار مقدار فنل برگ و ريشه را به ترتيب 13 و 17 درصد افزايش دادند. بيشترين افزايش فلاونوئيد برگ و ريشه برابر 66 و 89 درصد در تنش شوري شديد با كاربرد 0.5 ميلي مولار اسيد ساليسيليك بود. در مجموع نتايج اين مطالعه نشان داد با استفاده از غلظت 0.25 ميلي مولار اسيد ساليسيليك مي توان اثرات منفي تنش شوري به ويژه در سطح 6 دسي زيمنس بر متر كلريد سديم در گياه گل راعي را كاهش داد و به علاوه موجب افزايش مقاومت اين گياه شد.