بررسي آثار اقتصادي سرمايه گذاري HSEدر يك شركت نفتي در ايران

مقدمه: عليرغم افزايش تعداد و شدت بروز بيماريها، حوادث شغلي و زيست محيطي در سازمانها بسياري از مديران پياده سازي الزامات HSE را هزينه بر دانسته و بر سودآوري حاصل از اجراي آنها توجه ندارند. روش كار: در اين پروژه با هدف بررسي سودآوري اجراي الزامات HSE با رويكردي متفاوت، به تلفيق هزينه هاي HSE محاسبه شده با روابط اقتصاد مهندسي پرداخته شد. هزينه هاي بيماريها، حوادث شغلي و زيست محيطي 2207 مورد محاسبه و عدم هزينه كردشان به عنوان درآمد براي سيستم لحاظ شده است، با تعيين همبستگي و محاسبه P value ميان آنها و هزينه هاي مترتبه مدل رگرسيوني آن برازش گرديد. سرمايه گذاري در حوزه HSE طي سالهاي 91-95 برآورد و نرخ بازگشت سرمايه (ROI) و ارزش فعلي خالص (NPV) محاسبه و ارتباط ميان ROI و نرخ تكرار بيماريها، حوادث شغلي و زيست محيطي بررسي شد. يافته ها: هزينه بهداشت با p-value= 0.03 تاثير معناداري بر نرخ بروز بيماري دارد و با افزايش يك واحد نرخ بروز بيماري e15 1.432 برابر مي شود.هزينه حوادث با p-value= 0.048 تاثير معناداري بر نرخ بروز حوادث شغلي داشت و با افزايش يك واحد، نرخ تكرار e 13 9.183 برابر ميشود.ارتباط معناداري ميان حوادث زيست محيطي و نرخ بروز يافت نشد. نتيجه گيري: نتايج حاكي از آنست كه صرفا سرمايه گذاري با اولويت اجراي الزامات در حوزه HSE در سودآوري موثر نبوده بلكه بايستي هدفمند و متاثر از نتايج بررسي علل ريشه اي حوادث، بيماريها و ارزيابي ريسك هاي سازمان باشد.