اثر سطوح مختلف كود نيتروژن روي واكنش تابعي پشه شكارگر Aphidoletes aphidimyza در تغذيه از شته جاليز Aphis gossypii

واكنش تابعي يكي از اجزاي مهم در روابط شكارگر شكار مي باشد. اين واكنش رفتاري مي تواند تحت تأثير عوامل مختلف مانند كيفيت گياهان ميزبان قرار گيرد. در اين پژوهش، واكنش تابعي لاروهاي پشه  شكارگر Aphidoletes aphidimyza نسبت به شته جاليز پرورش يافته روي گياهان خيار تغذيه شده با مقادير مختلف نيتروژن (صفر، 100، 150 و 200 كيلوگرم در هكتار) بررسي شد. آزمايش در دماي 1 ± 25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5 ± 60 درصد و دوره نوري  8 :16 (تاريكي: روشنايي) ساعت انجام شد. تراكم هاي مختلفي (دو، چهار، شش، هشت، 12، 16و 24) از پوره هاي دو و سه روزه ي شته جاليز به صورت جداگانه در هفت تكرار در اختيار لاروهاي چهار روزه پشه شكارگر قرار گرفت. تعداد طعمه هاي خورده شده بعد از 18 ساعت شمارش و ثبت شد. تعيين نوع واكنش تابعي و تخمين پارامتر‏هاي آن به ترتيب با استفاده از رگرسيون لجستيك و رگرسيون غيرخطي در نرم افزار SAS انجام شد. واكنش تابعي شكارگر در تمام تيمارها از نوع دوم بود. نرخ حمله شكارگر در تيمارهاي مختلف بين 0.0623 تا 0.1512 بر ساعت و زمان دستيابي آن بين 1.4646 تا 1.8716 ساعت متغير بود. بيش ترين مقدار عددي نرخ حمله و كمترين مقدار عددي زمان دستيابي شكارگر در تيمار 200 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به دست آمد. اين پژوهش نشان داد كه افزودن كود نيتروژن به خاك در كشت خيار مي تواند توانايي شكارگري پشه A. aphidimyza را روي شته جاليز بهبود بخشد. با اين حال، درك جزئيات بيشتر از اثرات سطوح مختلف كود نيتروژن در برهم كنش هاي گياه خيار شته جاليز پشه شكارگر نيازمند انجام مطالعات بيشتري است.