بررسي ميزان موفقيت قرار دادن لوله بيني-معده در بيماران كاهش سطح هوشياري و اينتوبه در بخش اورژانس با كمك گايدوايرجديد (Steel wire rope): يك مطالعه كنترل شده تصادفي آينده‌نگر

زمينه و هدف: تعبيه لوله بيني-معده‌اي (NGT) گاهي دربيماران اينتوبه با كاهش سطح هشياري يا در بخش مراقبت‌هاي ويژه مورد نياز است. لوله‌هاي NG از مواد پلاستيكي نرم ساخته شده‌اند و هنگام عبور از حلق در مدخل مري در معرض پيچ خوردگي قرار دارند. معمولاً، تعبيه لوله NG دراين شرايط دشوار است. ما فرض كرديم كه تعبيه NGT به كمك گايدواير مي‌تواند ميزان موفقيت اولين تلاش را نسبت به روش مرسوم خم كردن سر، در بيماران بيهوش و داراي لوله تراشه افزايش دهد. روش بررسي: اين مطالعه، روي 100 بيمار بزرگسال اينتوبه تحت تهويه مكانيكي بستري در بخش اورژانس از اسفند 1398 تا مرداد 1399، در بيمارستان سينا تهران انجام شد. اين بيماران به‌روش تصادفي به دو گروه با گايدواير و بدون گايد واير (كنترل) براي تعبيه NGT تقسيم شدند. ميانگين زمان تعبيه موفقيت‌آميز NGT، ميزان شكست تعبيه NGT درتلاش اول، ميزان شكست تعبيه NGT در تلاش دوم و ميزان شكست كلي همراه با بروز هرگونه عارضه ارزيابي شد. يافته‌ها: ميزان موفقيت اولين اقدام در گروه گايدواير 98% نسبت به گروه شاهد 74% بود (P=0.001). از اين‌رو ميزان شكست اوليه در گروه گايدواير 2% و در گروه شاهد 26% بود (0.001=P). زمان لازم براي گذاشتن NGT در گروه گايدواير به‌وضوح كوتاه‌تر بود 3.38±8.4 در مقابل 6.2±61.5 ثانيه، (0.001=P) ميزان بروز پيچ خوردگي و گير كردن، خونريزي و صدمات متوسط در گروه گايدواير به‌وضوح كمتر بود. نتيجه‌گيري: استفاده از گايد استيل طنابي شكل جهت تعبيه صحيح NGT در بيماران با لوله تراشه در مقابل روش مرسوم، موفقيت اوليه را افزايش داده وازعوارض مي‌كاهد