هستي شناسي و معرفت شناسي عقل در نگره تفكيكي

شناخت عقل و خرد از جمله مباحث بسيار اساسي در فلسفه، معرفت شناسي و روش شناسي است. هستي‎شناسي عقل كه در فلسفه بررسي مي شود، منزلت معرفت‎شناختي عقل را تعيين مي‎كند و معرفت‌شناسي نيز بنيادهاي روش شناختي علوم و معارف را پي مي ريزد؛ از اين رو هستي شناسي و معرفت شناسي عقل اهميت درخور توجهي دارد. اين مسئله در نگره تفكيكي نيز جايگاه برجسته اي يافته، در صدر مسائل آن قرار دارد. با توجه به نقشي كه اين رويكرد مي‎تواند در حوزه معارف ديني ايفا و جهت‎گيري‎هاي خاصي را دنبال كند، لازم مي نمايد عقل‏شناسي آن در بوته سنجش قرار گيرد. مقاله حاضر در پي آن است اين مسئله را رصد و نتايجش را روشن كند. روش تحقيق در اين بحث اسنادي و تحليلي است و ماحصل آن اين است كه نگره عقل‏شناختي تفكيكي تهي از هر گونه پشتوانه عقلي و نقلي است و درنهايت به ندانم گويي و بن بست معرفت مي انجامد.