كارايي روش‌هاي مختلف انتخاب متغير كمكي در نقشه‌برداري رقومي كلاس خاك با استفاده از الگوريتم‌هاي داده‌كاوي

تهيه نقشه هاي خاك با صحت مناسب يك ابزار توانمند براي دست يافتن به استفاده پايدار از اراضي در عرصه هاي كشاورزي و منابع طبيعي محسوب مي شود. پژوهش حاضر در بخشي از اراضي وَرگَر شهرستان آبدانان در استان ايلام به منظور نقشه برداري رقومي كلاس‌هاي خاك با استفاده از مدل هاي جنگل تصادفي و منطق فازي اجرا گرديد. در اراضي مورد مطالعه موقعيت 44 خاكرخ تعيين، حفر، تشريح و نمونه برداري از كليه افق هاي ژنتيكي صورت پذيرفت. پس از انجام آزمايش‌هاي فيزيكوشيميايي لازم رده‌بندي خاك ها انجام شد. از مدل رقومي ارتفاع ماهواره آلوس پالسار و نرم‌افزار ساگا جي‌آي‌اس براي تهيه متغيرهاي كمكي ژئومورفومتري استفاده گرديد. سه رويكرد انتخاب متغير شامل الگوريتم باروتا، شاخص تورم واريانس و ميانگين كاهش صحت به همراه دو مدل داده‌كاوي جنگل تصادفي و منطق فازي براي مدل‌سازي روابط خاك-زمين نما به كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه رويكرد انتخاب متغير ميانگين كاهش صحت به‌عنوان مناسب‌ترين روش، از تعداد 35 متغير كمكي ژئومورفومتري منجر به انتخاب شش متغير گرديد. همچنين رويكرد مدل‌سازي جنگل تصادفي-ميانگين كاهش صحت، در سطح زيرگروه با صحت عمومي و شاخص كاپاي 84 و 57 درصد داراي بالاترين دقت بود. بررسي نتايج حاصل از رويكرد فازي حاكي از اين بود كه مقادير شاخص كاپا و صحت عمومي اين روش با سه سناريو ديگر مشابه و اختلاف ناچيزي بين صحت نتايج در سطح فاميل خاك مشاهده گرديد. به‌طوركلي استفاده از رويكردهاي مختلف انتخاب متغير مي‌توانند موجب افزايش دقت تهيه نقشه هاي رقومي خاك گردند. همچنين افزايش تعداد مشاهدات ميداني و استفاده از ساير متغيرهاي محيطي تأثيرگذار بر روي تشكيل خاك ها را مي توان براي پيش‌بيني كلاس‌هاي خاك  با صحت پايين به كارگيري نمود.