بررسي اثر عصاره هيدروالكلي آويشن بر غلظت مالون دي‌آلدئيد و تيول و گلوتاتيون پر‌اكسيداز در مدل پاركينسوني ناشي از 6- هيدروكسي دوپامين در موش‌هاي صحرايي نر بالغ

مقدمه: بيماري پاركينسون يك اختلال نوروپاتولوژيك شايع است كه به علت دژنراسيون نورون‌هاي دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه ايجاد مي‌شود. هدف: اين مطالعه، طراحي شده است تا اثرات عصاره هيدروالكلي آويشن بر غلظت مالون دي‌آلدئيد و تيول و گلوتاتيون پراكسيداز بر مدل حيواني بيماري پاركينسون القاشده توسط 6- هيدروكسي دوپامين را بررسي كند. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 40 موش صحرايي نر، به 5 گروه تقسيم شدند. گروه كنترل، گروه پاركينسوني (PD)، با تزريق يك طرفه 4 ميكروگرم نوروتوكسين 6 هيدروكسي دوپامين در دسته قدامي مياني مغز (MFB) پاركينسوني شدند. گروه‌ها پس از القاي مدل پاركينسون با دوزهاي 200، 100 و 400، عصاره آويشن به روش تجويز داخل معده به مدت 14 روز تيمار شدند و سپس مغز موش‌ها جهت ارزيابي ميزان پراكسيداسيون ليپيدي و اندازه‌گيري ميزان گروه‌هاي تيول (-SH) و گلوتاتيون پراكسيداز استخراج شدند. نتايج: افزايش معني‌دار سطح مالون‌ دي‌آلدئيد در قشر مغز، هيپوكامپ و استرياتوم (0.05 P‌) و مخچه (0.001 P) و كاهش معني‌داري در ميزان تيول و آنزيم GPX (0.001 P) در موش‌هاي پاركينسوني مشاهده شد. درمان با عصاره آويشن به طور معني‌داري سبب افزايش ميزان تيول (0.001 P) و گلوتاتيون پراكسيداز (0.001 P) و كاهش MDA در بافت هيپوكامپ و استرياتوم (0.001 P) و در قشر مغز (0.01 P) شد. نتيجه‌گيري: عصاره آويشن خاصيت آنتي‌اكسيداني قوي را در مدل حيواني پاركينسون نشان داد.