تحليل محتواي زبانشناختي ويژگي‌هاي «صلح» از منظر امام خميني

هدف پژوهش حاضر تحليل محتوا‌ي زبانشناختي ويژگي‌هاي صلح از ديدگاه امام خميني بود و تلاش كرد تا با مقابله‌ داده‌ها با شاخص‌هاي ايجابي و سلبي پيشنهادي گالتونگ، خوانشي مبتني بر تحليل محتواي زبانشناختي از مفهوم صلح در انديشه امام خميني ارائه دهد. در اين راستا، پس از استخراج 120 جمله با مضمون صلح و دسته‌بندي آنها براساس دو ويژگي بايدها و نبايدها، مشخص شد كه صلح از منظر امام خميني مفهومي است كه داراي زواياي فقهي، سياسي و اخلاقي مي‌باشد. نتايج نشان داد، صلح در بينش امام خميني در چارچوب معرفتي اسلام قرار مي‌گيرد. ديدگاه امام خميني از دو لايه نسبت به صلح برخوردار است. در لايه جهاني آن، ملاحظات بين‌المللي در نظر گرفته شده، و در لايه ملي آن مصلحت‌هاي ملي لحاظ شده است. به علاوه، امام خميني در بيانات خود طبق الگوي گالتونگ هم رويكرد سلبي و هم رويكرد ايجابي به صلح دارد. نگرش امام خميني را نيز يكي از نمونه‌هاي سياسي فقاهتي در نظر گرفت كه بعد فقاهتي آن بيشتر مجال بروز در گستره ملي را پيدا كرده و بُعد سياسي آن علاوه‌بر گستره ملي در عرصه بين‌المللي نيز به ظهور رسيده است.