اثر تغذيه درمنه خزري (Artemisia annua) بر عملكرد، تركيب لاشه و پايداري اكسيداتيو گوشت بلدرچين ژاپني

زمينه مطالعاتي: بهبود عملكرد و افزايش پايداري كيفيت گوشت از مهمترين اهدافي است كه در صنعت پرورش طيور مد نظر قرار مي گيرد. هدف: هدف مطالعه كنوني تاثير تغذيه ي جيره هاي حاوي سطوح مختلف درمنه خزري بر عملكرد، تركيب لاشه و پايداري اكسيداتيو گوشت بلدرچين ژاپني بود. روش كار: تعداد 375 قطعه بلدرچين ژاپني يك روزه در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار و 5 تكرار و 15 قطعه بلدرچين در هر تكرار با جيره پايه حاوي سطوح صفر، 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد درمنه خزري طي مدت 42 روز تغذيه شدند. در سن 42 روزگي، از هر واحد آزمايش دو قطعه پرنده انتخاب و جهت تعيين خصوصيات لاشه و اندازه گيري مالون دي آلدئيد ماهيچه ي سينه و ران كشتار شدند. نتايج: افزايش وزن تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت، اما مصرف خوراك بلدرچين هاي تغذيه شده با 2 درصد درمنه پايين تر از مصرف خوراك گروه شاهد بود (P 0/05). همچنين، اختلاف معني داري بين تيمارهاي آزمايشي از نظردرصد وزن لاشه قابل طبخ، درصد ران و سينه، كبد و قلب مشاهده نشد. بالاترين و پايين ترين مقدار مالون دي آلدئيد، در ماهيچه ران، به ترتيب در گروه شاهد و پرندگان تغذيه شده با 1.5 درصد درمنه مشاهده شد (P 0/05). درحاليكه در ماهيچه سينه، پايين ترين مقدار مالون دي آلدئيد در گروه تغذيه شده با 2 درصد درمنه خزري مشاهده شد كه تفاوت معني داري با شاهد داشت (P 0/05). نتيجه گيري نهايي: نتايج نشان داد كه تغذيه ي 1.25 درصد درمنه خزري به بلدرچين هاي گوشتي مي تواند بدون اثر منفي بر ضريب تبديل مصرف خوراك، باعث كاهش مصرف خوراك شود و با كاهش توليد مالون دي آلدئيد گوشت، به بهبود كيفيت آن كمك نمايد.