بررسي مولفه هاي موثر در بهينه سازي سرويس اياب و ذهاب كاركنان بيمارستان وليعصر (عج)

زمينه و هدف: سرويس اياب و ذهاب به عنوان يكي از اركان امور رفاهي كاركنان محسوب مي گردد. نياز به شناخت مولفه ها و شاخص هاي موثر بر سرويس اياب و ذهاب و وجود مدلي در اين زمينه بسيار ضروري مي باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل موثردر بهينه سازي سرويس اياب و ذهاب كاركنان بيمارستان ولي عصر(عج) ناجا جهت بهره برداري مسئولين براي برنامه ريزي و ارتقاء ارائه خدمت در زمينه سرويس اياب و ذهاب  كاركنان مراكز درماني ناجا اجرا شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و به لحاظ روش پيمايشي مي باشد. و از نظر نوع مطالعه به صورت آميخته (كمي و كيفي ) مي باشد در بخش كيفي ازروش داده بنياد استفاده و در بخش كمي نيز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته كه روايي محتوايي آن توسط خبرگان تأييد و از ضريب الفاي كرونباخ براي سنجش پايايي آن استفاده گرديد. مشاركت كنندگان روش كمي از مديران مياني و عالي مراكز درماني ناجا به تعداد 46 نفر بوده كه از روش تمام شمار استفاده گرديد. به منظور تحليل داده ها از معادلات ساختاري استفاده شد. مدل تحقيق  بر اساس الگوي پارادايمي استراوس و كوربين طراحي گرديد. يافته ها: مولفه هاي شناسايي شده خودرو، نقشه مسير حركت، حمل و نقل سبز، مدت زمان سفر، رضايتمندي، راننده، راهبرد اجرايي، مديريت ترابري، ملاحظات سازماني مي باشند كه با توجه به خروجي تحليل داده كليه مولفه ها بر بهينه سازي سرويس اياب و ذهاب كاركنان مراكز درماني ناجا تاثير مطلوبي دارند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مولفه ها با توجه به ضريب تاثير ارائه شده مولفه رضايتمندي بيشترين تاثير و مولفه ملاحظات سازماني، كمترين تاثير را بر انتخاب سرويس اياب و ذهاب كاركنان بيمارستان حضرت وليعصر(عج) ناجا را دارند.