سلامت معنوي در تعارض عدالت و بيماري با تاكيد بر بيماران صعب العلاج (از منظر شهيد مطهري)

مسئله تحقيق: گسترش بيماري خصوصا بيماري هاي صعب العلاج منجر به بروز تعارضات معنوي نوپديدي درميان بيماران و خانواده ها گشته است. دراين بين، مساله »عدالت « در ايجاد اين تعارضات نقش به سزايي دارد. بررسي اين مقوله در قالب سوالاتي ازقبيل » چرا من؟ چرا خدا با من؟ چرا اكنون؟ چرا كودك من؟ « در حوزه سلامت معنوي نمود گسترده اي دارد. روش بررسي مقاله كيفي و از نوع توصيفياكتشافيتحليلي است كه پس از ارتباط گيري با بيماران و استخراج باورهاي آنها در زمينه »عدالت «، پاسخ هايي به روش تحليلي فلسفي ارائه شده است. يافته ها: مهم ترين پاسخ، عبارت است از اينكه طبق نظام اسباب و مسببات، هر معلولي تنها از طريق علت خود موجود مي شود و هيچ معلولي از اين قاعده مستثنا نيست پس سير حادث شدن بيماري نيز مشمول آن خواهدبود. تجارب باليني گسترده نگارندگان در ارتباط با بيماران صعب العلاج گوياي اقناع جامع و در نتيجه گذار از ناراحتي معنوي و تحقق راستين سلامت معنوي گروه هدف است.