مفهوم‌سازي ارزشيابي نظام برنامۀ درسي در دانشگاه جامع علمي-كاربردي

هدف از انجام اين پژوهش، مفهوم سازي ارزشيابي نظام برنامۀ درسي در دانشگاه جامع علميكاربردي است. پژوهش داراي رويكردي كيفي و از روش گراندد تئوري به عنوان روش تحقيق استفاده شده است. روش گردآوري داده‌ها، مصاحبۀ نيمه ساختاريافته با 16 نفر از نخبگان آگاه است. روش نمونه‌گيري از موارد مطلوب بوده است؛ يعني افرادي كه تجربۀ مستقيم از ارزشيابي برنامه‌هاي درسي دانشگاهي داشتند. براي تعيين اعتبار از راهبرد بازبيني مشاركت‌كنندگان، و بازبيني متخصصان استفاده شده است. به اين منظور كدگذاري تحليل در اختيار سه پژوهشگر قرار گرفت، كه ضريب توافق 0.88 برآورد شد. از تحليل محتوايي كيفي اطلاعات حاصل از نظرات متخصصان 4درون مايۀ اصلي شامل بافت، فرايند، مداخله‌گر و پيامد استخراج شد. در ارتباط با درون مايۀ اصلي بافت  تعداد 16درون مايۀ فرعي، در مجموع 144 فراواني، و درون مايۀ اصلي فرايند تعداد 35 درون مايۀ فرعي، در مجموع با 179 فراواني، در ارتباط با درون مايۀ مداخله‌گر تعداد 10 درون مايۀ فرعي، در مجموع 39 فراواني، و در ارتباط با درون مايۀ پيامد نيز تعداد 7 درون مايۀ فرعي در مجموع 42 فراواني به دست آمده است. نظر به ماهيت متفاوت برنامه‌هاي درسي نظام علميكاربردي، با ساير نظام‌هاي آموزش عالي، نسبت به لحاظ كردن دقيق همۀ ابعاد و مؤلفه‌هاي مستخرج از پژوهش حاضر در ارزشيابي از برنامه‌هاي درسي دقت نظر لازم و كافي اعمال شد. هر چند سال يكبار نسبت به بروزرساني ابعاد و مؤلفه‌هاي مستخرج از پژوهش حاضر براي ارزشيابي نظام برنامۀ درسي در دانشگاه جامع علميكاربردي اقدام لازم صورت پذيرد.