تأثير پرورش ماهي قزل‏آلاي رنگين‏كمان (Oncorhynchus mykiss) در قفس شناور بر ميزان كلروفيل-‌آ و شاخص تروفي پيرامون منطقه عباس‏آباد، حوضه جنوبي درياي خزر

اين تحقيق با هدف تعيين اثر فعاليت پرورش ماهي قزل‎آلاي رنگين كمان بر ميزان كلروفيل-آ و شاخص تروفي منطقه عباس‎آباد در حوضه جنوبي درياي خزر طراحي گرديد. بدين‎ منظور نمونه‎‎هاي آب و رسوب از فواصل 5، 50، 100 و 1000 متري از قفس‎هاي پرورش ماهي طي 4 دوره شامل ماه ‎دي‎ (قبل از پرورش)، اسفندماه 1393 و ماه ‎ارديبهشت‎ (دوره پرورش) و ماه‎ مرداد (بعد از دوره پرورش) 1394 جمع‎آوري شدند. در اين بررسي، در مجموع 42 گونه‏ فيتوپلانكتون متعلق به پنج شاخه با غالبيت شاخه‏‏ Bacillariophyta شناسايي گرديد. ميزان كلروفيل-آ طي دوره‏ و ايستگاه‎هاي مختلف نمونه‏برداري داراي تفاوت معني‏دار بود (0.05 P). بيشترين ميزان كلروفيل-آ طي دوره، در ماه اسفند و ايستگاه با فاصله 5 متري از قفس (2.13 ميكرو‏گرم در ليتر) و كمترين آن در ماه ارديبهشت‎ و ايستگاه با فاصله 1000 متري از قفس (0.44 ميكرو‏گرم در ليتر) به‏دست آمد. در منطقه مورد مطالعه، شاخص تروفي (TSI) فقط در دوره‎هاي مختلف نمونه‎برداري تفاوت معني‎داري داشت (0.05 P). بيشترين ميزان آن (42.18) در ماه اسفند و سپس در ماه مرداد (40.47) به‏دست آمد و اين اختلافات بين دوره‎هاي مختلف معني‏دار بود (0.05 P)، در حالي‎كه، اثر فاصله از مركز قفس معني‌دار نبود (0.05 P). به‎نظر مي‌رسد كه فعاليت پرورش در قفس قزل‎آلاي رنگين‎كمان در منطقه عباس‎آباد، به‎دليل كوچك بودن مقياس پرورش ماهي، كوتاه بودن طول دوره‎ پرورش و جريان‎هاي آبي قوي اثر قابل ملاحظه‎اي روي ميزان كلروفيل-آ و شاخص تروفي محيط اطراف قفس نداشت به‎طوري‎كه، تغييرات مشاهده شده بيشتر با تغييرات فصلي مرتبط بود.