كليدواژه :
تحليل گفتمان , فركلاف , انقلابي‌گري , آيت الله خامنه‌اي
چكيده فارسي :
انقلابي‌گري از موضوعات بسيار مهم و قابل بررسي در حيطه انديشه سياسي در جمهوري اسلامي ايران است و ضرورت دارد از دريچه ارزش‌هاي بومي و اسلامي درباره آن سخن گفته شود، به همين سبب در مقاله حاضر به بررسي اين موضوع در انديشه سياسي رهبر معظم انقلاب، آيت‌الله خامنه‌اي پرداخته و به اين سؤال پاسخ داده شده است كه: اجزاي گفتمان انقلابي‌گري در انديشه سياسي آيت‌الله خامنه‌اي چيست؟ با توجه به اينكه در بيانات معظم له، طيفي از مطالب-از تعريف اين مفهوم گرفته تا اثرات آن در تاريخ جمهوري اسلامي- ديده مي‌شود، مناسب‌ترين چارچوب روشي براي تحليل داده‌هاي اين تحقيق، ديدگاه تحليل گفتمان نورمن فركلاف تشخيص داده شد. بنابراين موضوع انقلابي‌گري، در سه سطح توصيف، تفسير و تبيين دنبال گرديد؛ در سطح توصيف، ارزش‌مداري، آزمان‌‌گرايي، آزادي‌خواهي، حساسيت در برابر دشمن و تقواي ديني-سياسي به عنوان دال‌هاي گفتماني بيان گرديد و دال مفهومي ارزش‌مداري به عنوان دال مركزي معرفي شد. در سطح تفسير انقلابي‌گري نيز به عوامل مؤثر در تكوين و تطور گفتمان انقلابي‌گري پرداخته شد و مواردي همچون انقلاب صدر اسلام، نقش مبلغان، واژه‌سازي و نهادسازي احصا گرديد. در نهايت، در تبيين گفتمان انقلابي‌گري، به غيريت‌سازي گفتمان انقلابي‌گري، كاركردهاي اجتماعي محقق شده اين گفتمان و نحوه بهبود آن پرداخته شد.
چكيده لاتين :
Revolutionism is one of the most important and studiable issues in the field of political thought in the Islamic Republic of Iran and it is necessary to speak about it from the perspective of indigenous and Islamic values. Therefore, in this article, we examine this issue in the political thought of the Supreme Leader, Ayatollah Khamenei. We have addressed and answered the question: What are the components of revolutionism discourse in the political thought of Ayatollah Khamenei? Given that in His statements, a range of topics can be seen - from the definition of this concept to its effects on the history of the Islamic Republic - the most appropriate methodological framework for analyzing the data of this study is Norman Fairclough's discourse analysis perspective. Therefore, the subject of revolutionism was pursued in three levels of description, interpretation and explanation; at the description level, value-orientedness, idealism, libertarianism, sensitivity to the enemy, and religious-political piety were articulated as discourse signs, and the conceptual signifier of value-orientation was introduced as the central signifier. At the level of revolutionary interpretation, the effective factors in the formation and evolution of revolutionary discourse were discussed, and issues such as the early Islamic revolution, the role of missionaries, word-building and institutionalization were identified. Finally, in explaining the revolutionary discourse, the alienation of the revolutionary discourse, the realized social functions of this discourse and how to improve it were discussed.
