پديد آورندگان :
احمدي، وكيل دانشگاه رازي كرمانشاه - گروه جامعه شناسي , كريمي، جليل دانشگاه رازي كرمانشاه - گروه جامعه شناسي , محمدي، پرستو دانشگاه رازي كرمانشاه - گروه جامعه شناسي
كليدواژه :
سرمايه فرهنگي , سرمايه اقتصادي , دختران , اوقات فراغت , سرمايه اجتماعي
چكيده فارسي :
اوقات فراغت فرصتي براي بازيابي سلامت جسمي، روحي و رواني و توانمندي فرهنگي و اجتماعي است. با توجه به مشكلات بيكاري، ازدواج و ساختار اجتماعي- فرهنگي حاكم بر زندگي روزمره دختران در شهرهاي كوچك، گذران اوقات فراغت آنان از اهميت ويژهاي برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسي فعاليت فراغتي دختران ازدواج نكرده در شهر گيلانغرب بوده است. روش پژوهش كمي، به لحاظ اجرا پيمايش و براي گردآوري دادهها از پرسشنامه با نمونه 315 نفري از دختران ازدواج نكرده 18 تا 35 ساله استفاده شده است. فعاليتهاي فراغتي دختران با استفاده از تحليل عاملي اكتشافي به شش دسته ارتباطي واقعي، ارتباطي مجازي، انفعالي بيروني، انفعالي خانگي، فرهنگي و مذهبي تقسيم شدند. بيشترين فعاليت فراغتي دختران، از نوع فراغت انفعالي خانگي و ارتباطي مجازي و كمترين آن فراغت فرهنگي بوده است. فراغتهاي فرهنگي، انفعالي خانگي و انفعالي بيروني با سرمايه اقتصادي و فرهنگي قرابت بيشتري داشته، در حالي كه فراغت مذهبي، ارتباطي واقعي و مجازي با سرمايه اجتماعي قرابت بيشتري داشتهاند. در مجموع، ميتوان گفت با توجه به سطح پايين سرمايه فرهنگي و اقتصادي دختران در شهر گيلانغرب، سرمايه اجتماعي، نوع و ميزان فعاليت فراغتي آنها را تعيين كرده است و فعاليتهاي فراغتي اصلي (انفعالي) كه نتيجه سرمايه اجتماعي و ساختار فرهنگي و اجتماعي جامعه است در راستاي بهبود و توانمندسازي فرهنگي دختران نيست. بنابراين سياستگذاران و برنامهريزان فعاليتهاي فراغتي ميبايست به بستر و زمينه شكلگيري فعاليتهاي فراغتي، چگونگي گذران اوقات فراغت دختران و پيامدهاي چنين فعاليتهاي فراغتي توجه داشته باشند.
چكيده لاتين :
Leisure is an opportunity to restore physical, mental and psychological health and cultural and social empowerment. According to the problems of unemployment, marriage, and the socio-cultural structure that governs girls' daily lives in small towns, spending their leisure time is particularly important. The purpose of this study was to investigate leisure activities of unmarried girls in Gilan Gharb. The research method was quantitative in terms of survey implementation and a questionnaire with a sample of 315 unmarried girls aged 18-35 years was used to collect data. Girls' leisure activities were subdivided into six categories of actual communication, virtual communication, external passivity, home passivity, culture, and religion by exploratory factor analysis. Most of the girls' leisure activities were in the form of passive in-house leisure and virtual communication, the least of which was cultural leisure. Cultural, home-passive, and passive-leisure leisure activities were more closely related to economic and cultural capital, while religious leisure, real and virtual communication were more closely related to social capital. Overall, According to the low level of cultural and economic capital of girls in Gilan Gharb, social capital determines their type and amount of leisure activity, and the main (passive) leisure activities that result from social capital and cultural and social structure of society is not to promote cultural empowerment of girls.
Therefore, policy makers and planners of leisure activities should pay attention to the context of leisure activities, how girls spend their leisure time and the consequences of such leisure activities.
