بررسي فقهي حضور بانوان در راهپيمايي اربعين

مسئله حضور يا عدم حضور بانوان در فعاليت‌هاي سياسي و اجتماعي، از مسائل مناقشه‌برانگيزي است كه از ديرباز محل بحث فقها بوده است. يكي از اين فعاليت‌ها حضور بانوان در پيادهروي اربعين است. در اين زمينه به طور كلي مي‌توان آراي فقها را به سه دسته تفكيك كرد: گروهي حضور بانوان را در راهپيمايي اربعين حرام مي‌دانند. در مقابل، گروهي قائل به جواز حضور بانوان در اين مراسم، و دسته سوم قائل به رجحان حضور بانوان در پيادهروي اربعين هستند. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي و به صورت اسنادي، ادله قائلين سه ديدگاه را ارزيابي و نقد كرده است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين امر است كه دليل قاطع و خدشه‌ناپذيري بر عدم مشروعيت حضور بانوان در مراسم اربعين در دست نيست. همچنين دلايلي وجود دارد كه جواز را به عنوان حكم اولي تأييد مي‌كند. نتيجه اينكه در صورت عروض عناوين ثانوي بر حضور زنان در راهپيمايي اربعين همچون وقوع در مفسده، حكم ثانوي، حرمت است و در صورت عروض عنوان ثانوي همچون وجوب حفظ عزت مسلمانان و جامعه مسلمانان و زنده نگه داشتن مكتب امام حسين(ع)، حكم ثانوي، رجحان حضور بانوان در راهپيمايي است و اين رجحان در شرايطي ممكن است تا حد ضرورت و وجوب كفايي پيشروي كند