تجربه هيجان خشم در افراد مبتلا به اختلال وسواسي اجباري: يك مطالعه كيفي

آشفتگي هيجاني به عنوان يك ويژگي مركزي آسيب‌شناسي در اختلال‌هاي گوناگون به ويژه اختلال وسواسي اجباري است. خشم يكي از اين هيجان‌هاي اصلي است كه كمتر مورد توجه قرار گرفته و همين يافته‌هاي اندك نيز تناقض‌هاي متعدد و آشفتگي زيادي دارند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف ايجاد يك مدل يكپارچه براي تجربه خشم در اين افراد صورت گرفت. اين پژوهش كيفي و از نوع نظريه برخاسته از زمينه بود. شركت‌كنندگان 29 نفر از افراد مبتلا به اختلال وسواسي اجباري بودند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله‌برفي انتخاب شدند. جمع‌آوري اطلاعات از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته، مصاحبه روايتي و تصويرسازي ذهني صورت گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از طرح نظام‌مند اشتروس و كوربين (1990) استفاده شد. سپس مقوله‌ها در يك مدل پارادايمي برخاسته از زمينه سازمان‌دهي شد. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر شرايط علّي، زمينه، شرايط ميانجي، چگونگي تجربه خشم، راهبردهاي مديريت و پيامدهاي آن در اين افراد است. اين يافته‌ها بر لزوم برنامه‌هاي پيشگيرانه با تكيه بر متغيرهاي علّي و طراحي برنامه‌هاي درماني بر اين اساس تاكيد دارند.