نگرشي نوين در تبيين نظري حكمراني و توصيف ويژگي‌هاي ج.ا.ا

در دهه هاي اخير مطالعات وسيعي در زمينه تدوين الگوي مطلوب حكمراني در كشورها در جهت شناسايي و سنجش كميت، كيفيت و نحوه اداره امور جوامع صورت گرفته است كه هر يك با رويكردي خاص اين حوزه را مورد بررسي قرار داده است. در نظام ج.ا.ا (ج.ا.ا) با وجود بيش از سه دهه انباشت تجربيات دانشي در باب تدوين اسناد بالادستي حاكميتي و سياستگذاري كلان مديريتي كشور، متأسفانه هنوز الگويي متناسب و در طراز اصول و آرما ن هاي ج.ا.ا براي اداره امور عمومي كشور تبيين نشده است. مقاله حاضر با هدف شناسايي و ترسيم الگوي مفهومي حكمراني ج.ا.ا تدوين شده است. براين اساس، يك الگوي نظري مطالعه امور عمومي كه پس از تلفيقي از نظريه هاي مختلف كه با شرايط و اقتضائات كشور نيز بومي سازي شده، انتخاب و براساس آن الگوي مطالعه حكمراني ج.ا.ا اقتباس شده است. در ادامه، با مطالعه اسناد بالادستي نظام شامل قانون اساسي، سند چشم انداز و سياست‌هاي كلي برنامه‌هاي اول تا ششم توسعه (ابلاغي از سوي مقام معظم رهبري مدظله‌العالي)، ابعاد، مؤلفه‌ها، شاخص ها و ويژگي‌هاي الگوي حكمراني ج.ا.ا تبيين شده است. بررسي نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان مي‌دهد اسناد بالادستي نظام نه تنها موضوعات و شاخص هاي الگوهايي مانند الگوي حكمراني خوب را مورد توجه قرار مي دهد بلكه بسيار گسترده تر از اين الگو به تبيين نظريه حكمراني پرداخته است. جامعيت يافته هاي حاصل از چارچوب نظري ارائه شده نقص آشكار قياس تام حكمراني را در چارچوب حكمراني خوب به نمايش مي گذارد. در نهايت، پيشنهاد مي شود محققان كشور با استفاده از اين تجربيات و با به كارگيري اين روش ها تلاش اندك محققان ادامه داده و نظريه حكمراني ج.ا.ا را روز به روز بلوغ بخشيده و كامل كنند تا بتوان آن را در عرصه عمل به كار گرفت و به اهداف عاليه نظام دست يافت.