خوانش قرآني زمينه‌هاي معنوي معاد در منظر يادماني و روايتگر گورستان‌هاي متروك درون شهري

اهداف: هدف كلي پژوهش حاضر، خوانش زمينه‌هاي معنوي معاد در احياي منظر يادماني و روايتگر گورستان‌هاي متروك درون شهري براساس آموزه‌هاي قرآني و روايات ائمه معصومين است. ابزار و روش‌ها: اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي تحليلي انجام شده و از شيوه‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني به وسيله مشاهده و پرسش از جامعه آماري متخصصان ديني و حرفه‌اي رشته معماري منظر با استفاده از پرسشنامه ساختاريافته، به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات استفاده كرده است. يافته‌ها: رابطه مكان، منظر و جايگاه مولفه‌هاي معنايي در خوانش و ادراك منظر با محوريت گورستان و به‌صورت خاص مساله معاد به‌عنوان اصلي‌ترين مولفه معنايي در منظر گورستان شناسايي شده است. مساله معاد مطابق با تفاسير قرآن كريم و احاديث و نظر فلاسفه، عارفان تشريح شده و چگونگي استفاده از رمزگان‌هاي عيني و ذهني معاد مطابق آيات قرآني در منظر گورستان‌هاي متروك درون شهري بررسي شده است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه منظرسازي عيني و ذهني از معاد در آيات قرآن كريم هر كدام به نحوي حاوي مفاهيم و رمزگان‌هاي مختلفي هستند كه تاثيرات گوناگوني بر مخاطبان مي‌گذارند و بنابراين استفاده صحيح از آنها در احياي مناظر گورستان‌هاي متروك درون شهري مي‌تواند سبب ادراك هر چه بهتر و بيشتر روايتگري و يادآوري اين مناظر از معاد در ذهن مخاطبين باشد و در پي آن، سبب ارتباط بيشتر مخاطبان با منظر اين مكان‌ها شود.