عنوان مقاله :
شناسايي زونهاي تراوا در محدوده معدن مس درهزار سيرجان با استفاده از تحليل سري زماني بارش و سطح آب زيرزميني
پديد آورندگان :
مالي ، سپيده دانشگاه صنعتي شاهرود , جعفري ، هادي دانشگاه صنعتي شاهرود - گروه آب شناسي و زمين شناسي زيست محيطي , جهانشاهي ، رضا دانشگاه سيستان و بلوچستان - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
آب زيرزميني , آناليز سري زماني , تأخير زماني , سطح ايستابي
چكيده فارسي :
معدن مس درهزار در فاصلهي 50 كيلومتري شمالغرب شهر سيرجان در استان كرمان قرار دارد. در اين تحقيق تحليل سري زماني بارش و سطح ايستابي در چاههاي مشاهدهاي انجام شده است. به دليل عدم پمپاژ آب زيرزميني در معدن، تغييرات سطح ايستابي تنها تحث تاثير نوسانات بارش و رودخانه دايمي منطقه است. در سريهاي زماني سطح ايستابي محدودهي معدن طي دوره زماني 97-1394 روندهاي خطي نزولي يا كاهشي ديده ميشوند. همچنين مؤلفهي فصلي با دوره تناوب 12 ماهه در سريهاي زماني بارش و سطح ايستابي مشاهده ميشود كه ناشي از تغييرات ساليانه شرايط اقليمي است. تأخير زماني بين اثر بارش بر سطح ايستابي عمدتاً بين 1 تا 2 ماه متغير ميباشد و اين تأخير زماني در محدودهي جنوب شرقي پيت تا يك سال افزايش يافته است و احتمالاً زوني با تراوايي كم در اين قسمت وجود دارد. تاخير زماني پاسخ سطح ايستابي در چاههاي مشاهدهاي نسبت به تغييرات مكاني بار هيدروليكي در مقابل طول فاصله مكاني بين چاهها نشان ميدهد همبستگي قوي بين آنها وجود ندارد. در واقع پاسخ سطح ايستابي به تغييرات بار هيدروليكي در آبخوان سنگي منطقه، چندان وابسته به طول فاصله بين چاههاي مشاهدهاي نيست و احتمالا ارتباط هيدروليكي از طريق زونهاي با تراوايي بالا انجام ميشود. همچنين تعداد تأخيرهاي زماني كمتر از 1 ماه در هر چاه، در مقابل متوسط تأخير زماني نشان ميدهد در شمال و جنوب پيت، كمترين تأخير زماني در پاسخ به تغييرات سطح ايستابي و بيشترين تعداد تأخير زماني كمتر از 30 روز مشاهده ميشود. بنابراين زونهاي با تراوايي بالا احتمالا در قسمت شمال و جنوب پيت قرار دارند و مكانهاي مناسب جهت حفر چاه هاي زهكشي تشخيص داده شد. درنهايت بر مبناي مدل سه بعدي ليتولوژي، زون تراواي حاصل از هوازدگي در ارتفاع 2500 تا 2600 متر بالاتر از سطح دريا، منطبق با ارتفاع سطوح تراوش، در منطقه گسترش يافته است.
عنوان نشريه :
هيدروژئولوژي
عنوان نشريه :
هيدروژئولوژي