بررسي فقهي انشاي بيع الكترونيكي بدون الفاظ ايجاب و قبول

مطابق نظر فقها و بر اساس مواد قانوني، براي انعقاد بيع، وجود انشاي فعلي يا انشاي لفظي لازم است و طبق مادهٔ 340 قانون مدني، بايد الفاظ و عبارات ايجاب و قبولْ صريح در معناي بيع باشند. اين همه در حالي است كه در مواردي از بيع الكترونيكي، از ايجاب و قبول لفظي يا كتبي استفاده نمي‌شود و بلكه نقل و انتقال، بدون انجام داد و ستد و تنها با انتخاب قسمتي مثل «ارسال به سبد خريد» يا «ثبت سفارش» و گاهي با كليك‌كردن بر روي تصوير انجام مي‌گيرد. در نتيجه، صحت و لزوم بيع الكترونيكي بدون وقوع داد و ستد و بدون ايجاب و قبول متعارف، مورد سؤال واقع مي‌شود و رواج بيع الكترونيكي موجب مطالبهٔ عمومي و ضرورت پاسخ فقهي به اين سؤال شده است. اين مقاله در پاسخ به سؤال فوق براي اثبات ميزان نياز به لفظ در انشاي بيع بدون داد و ستد  با استفاده از روش فقهي  ادلّه لفظي‌بودن ايجاب و قبول را بررسي كرده و با تطبيق نتيجه بر داده‌هاي الكترونيكي در بيع الكترونيكي به اين نتيجه رسيده است كه مقتضاي ادلّهٔ فقهي صحت عقد بيع با هر گونه دلالت‌گر عرفي حتي غيرلفظي است. از اين‌رو، عقد بيع با استفاده از داده‌هاي الكترونيكي  در صورتي كه دلالت بر وقوع بيع داشته باشند  منعقد مي‌شود و لازم است مادهٔ 340 قانون مدني اصلاح شود و عنوان شود كه ايجاب و قبول با داشتن هر گونه دلالت‌كننده بر انجام بيع  اعم از لفظ و غير لفظ  كافي است.