تحليل ميزان رضايت شهروندان از گسترش بلندمرتبه‌سازي و توسعه فشرده شهري (مورد مطالعه: منطقه يك شهرداري شهر اروميه)

در جهان امروز كه به سبب رشد و انفجار جمعيت، فرايند توسعه شهرها و ايجاد شهرهاي جديد با سرعت ناشي از تحول در صنعت و فن‌آوري ادامه دارد، لزوم حفاظت از اراضي منابع طبيعي و كشاورزي و نيز يادمان‎هاي تاريخي؛ گسترش بلندمرتبه‎سازي و رشد عمودي و فشرده شهرها را در سرلوحه استراتژي‏ها و سياست‎هاي شهرسازي و توسعه شهري قرار داده است. هدف اين پژوهش بررسي رضايت شهروندان از افزايش بلندمرتبه‎سازي در منطقه يك شهر اروميه مي‏باشد. الگوي حاكم بر تحقيق به‌لحاظ هدف، شناختي؛ از نظر ماهيت و روش، ارزيابي مقايسه‌اي؛ به‌لحاظ زمان، مقطعي؛ و به‌لحاظ نوع داده، كمّي است. فضاي پژوهشي دربرگيرنده منطقه يك اروميه؛ جامعه آماري شامل شهروندان ساكن در واحدهاي بلندمرتبه منطقه يك اروميه و ابزار سنجش پرسش‌نامه است كه ابعاد و متغيرهاي مرتبط، در آن مشخص گرديد و براساس فرمول كوكران براي تعداد 384 نفر تعيين حجم شد. روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه با نظرخواهي از اساتيد و متخصصان؛ و پايايي آن با آزمون آلفاي كرونباخ به ميزان 81/0 برآورد و مورد اعتماد قرار گرفته است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و بطور مشخص از آزمون‌هاي تي‌تست تك نمونه‌ و فريدمن استفاده شده است. براساس اطلاعات حاصل از آزمون‎هاي يادشده وضعيت چهار بعد اجتماعي (به‌سبب مناسب بودن وضعيت امنيت و نرخ پايين درگيري بوميان)، اقتصادي (ناشي از سودآوري در ساخت و ساز و وجود مشاغل فصلي)، محيط‌زيستي (به دليل وضعيت نسبتاً مناسب بهداشت) و كالبدي (به علت كيفيت مناسب شبكه آب و گاز و تلفن) متوسط به بالا مي‏باشد.