ارتباط بين سواد سلامت و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

Relationship between Health Literacy and Quality of Life in Patients with Heart Failure

سابقه و هدف: سواد سلامت يكي از عوامل تاثيرگذار برآگاهي، نگرش و تغيير رفتار و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي مي‌باشد. هدف مطالعه حاضر تعيين ارتباط بين سواد سلامت و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه همبستگي پيش‌بيني‌كننده، روي 250 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي مراجعه‌كننده به دو بيمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال 1397 انجام شد كه به روش آسان انتخاب شدند. داده‌ها توسط پرسشنامه جمعيت‌شناختي و باليني، كيفيت زندگي مينه سوتا و مقياس سواد سلامت اختصاصي نارسايي قلبي جمع‌آوري شدند. يافته‌ها با SPSS20 و آزمون آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه با استفاده از رويكرد دو مرحله‌اي تحليل شد. يافته‌ها: از 250 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي، 54 درصد زن و مابقي مرد بودند و ميانگين سن بيماران 862/11±840/68 سال بود. اكثر بيماران داراي سطح تحصيلات ابتدايي (54 درصد)، 84 درصد غير شاغل، 57 درصد ساكن روستا و 48 درصد سطح درآمد كم، داشتند. بين كيفيت زندگي با سواد سلامت (001/0< P، 359/0= r)، سطح تحصيلات (001/0< P، 381/0= r) و سطح درآمد (001/0< P، 239/0= r) ارتباط مثبت معني‌داري وجود داشت. استنتاج: سواد سلامت نقش ميانجي دركيفيت زندگي بيماران نارسايي قلبي دارد. به‌طوري‌كه بيماران با سطح سواد سلامت بالاتر از كيفيت زندگي بهتري برخوردارند. طراحي مداخلات موثر بر بهبود مهارت‌هاي بيمار براي تحليل اطلاعات و بهبود عملكرد بهتر و كيفيت زندگي ضروري به نظر مي‌رسد.

Background and purpose: Health literacy is one of the factors affecting the knowledge, attitude and behavior change, and quality of life of patients with heart failure. The purpose of this study was to determine the relationship between health literacy and quality of life in patients with heart failure. Materials and methods: This correlational study was performed in 250 patients with heart failure attending two hospitals affiliated with Mazandaran University of Medical Sciences, 2018. They were selected via convenience sampling. Data were collected using demographic and clinical information questionnaires, the Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHFQ), and Heart Failure–Specific Health Literacy Scale. Data analysis was done in SPSS V20 applying Pearson correlation and Multiple linear regression using a two-step approach. Results: The patients included 54% women and the mean age of patients was 68.840±11.862 years. Most of the patients were unemployed (84%) and rural residents (57%) with primary education (54%) and low income (48%). Findings showed significant positive relationships between quality of life and health literacy (r=0.359, P <001), education (r= 0.381, P <001), and income (r=0.239, P <001). Conclusion: Health literacy has a mediating role in the quality of life of patients with heart failure and those with higher health literacy have a better quality of life. Designing effective interventions that could improve patients’ skills for information analysis, performance, and quality of life seems necessary.