استخراج تفاوت‌هاي معني‌دار بين گروه‌ مبتلا به اختلال طيف اوتيسم و گروه كنترل با استفاده از آناليز ارتباطات درون/بين شبكه‌اي مغز در حالت‌هاي گذرا و با در نظر گرفتن اثر سن و نمره‌ي پاسخ‌دهي اجتماعي

اختلال طيف اوتيسم نوعي اختلال عصبي رشدي است كه با اختلال در ارتباطات اجتماعي و رفتارهاي محدود و تكراري تشخيص داده مي‌شود. تصويربرداري تشديد مغناطيسيابزاري غيرتهاجمي و قدرتمند براي بررسي تغييرات در ساختار، عمل‌كرد و متابوليسم مغز كودكان مبتلا به اوتيسم و معرفي نشان‌گرهاي زيستي مفيد به شمار مي رود. مطالعه‌ي مقايسه اي بين افراد مبتلا به اوتيسم و كنترل با استفاده از تصويربرداري تشديد مغناطيسي درك باارزشي از تفاوت در عمل‌كرد مغز فراهم مي كند. امروزه با استفاده از آناليز ارتباطات عمل‌كردي پويا مشخص شده است كه ارتباطات عمل‌كردي مغزي ماهيتي پويا داشته و الگوهايي گذرا (استيت) از خود نشان داده كه در طي زمان تكرار مي شوند. در اين مطالعه‌ي مقايسه اي كه بين دو گروه مبتلا به اوتيسم و كنترل انجام شده از داده‌هاي تصويربرداري تشديد مغناطيسي حالت استراحت دانشگاه ايالت سن‌ديگو استفاده شده است تا ارتباطات درون و بين شبكه اي مغزي و هم‌چنين ارتباط سن و نمرات مربوط به پاسخ دهي اجتماعي (نمره اي براي اندازه گيري خواص اوتيستيكي) با قدرت ارتباطات بين نواحي مورد بررسي قرار داده شود. اين اهداف براي تمام استيت‌هاي آناليز ارتباطات عمل‌كردي پويا اجرا شده است. افراد مبتلا به اوتيسم، استيتي با ارتباط درون و بين شبكه اي كم‌تر را بيش‌تر تجربه كرده و هم‌چنين، كاهش جدايي شبكه‌ي مد پيش فرض از ساير شبكه هاي عمل‌كردي به عنوان يك ويژگي رايج در بيش‌تر استيت‌ها پديدار شده است. براي گروه مبتلا به اوتيسم، با افزايش سن قدرت ارتباط بين شبكه هاي بينايي و شنوايي كم‌تر شده است. هم‌چنين در گروه اوتيسم نسبت به كنترل، رابطه‌ي خواص اوتيستيكي با قدرت ارتباطي شبكه هاي مخي، شنوايي و بينايي با شبكه‌ي شناختيكنترلي مثبت تر شده است. تمام اين نتايج بيان‌گر تفاوت هايي بين ارتباطات بين شبكه هاي مغزي دو گروه مبتلا به اوتيسم و كنترل و تاثير سن بر اين تفاوت ها است كه اين تفاوت ها با كمك آناليز ارتباطات عمل‌كردي پويا بهتر تميز داده مي شوند.