بررسي اثرات محلول هاي هايپرتونيك نمكي و ژلاتين بر ميزان لاكتات و

براي بررسي اثرات محلول هاي هايپرتونيك نمكي و ژلاتين بر ميزان غلظت پلاسمايي لاكتات و غلظت سرمي الكتروليت ها متعاقب درمان اندوتوكسمي تجربي، 20 رأس گوسفند به‌صورت تصادفي در 4 گروه كنترل منفي، كنترل مثبت، هايپرتونيك نمكي و ژلاتين تقسيم شدند. براي ايجاد اندوتوكسمي تجربي از فرم تجاري ليپو پلي ساكاريد باكتري اشرشياكولي (Escherichia coli O55:B5 lipopolysaccharide, Sigma Aldrich® Chemicals, St) به ميزان 0.1 ميكرو گرم به ازاي هر كيلوگرم به‌صورت داخل وريدي در سه گروه كنترل مثبت، ژلاتين و هايپرتونيك نمكي استفاده شد. ميزان لاكتات و الكتروليت هاي سرم پلاسما در 30 دقيقه قبل و 30 دقيقه بعد از شروع تزريق LPS، 90 دقيقه بعد LPS، 30، 60، 90، 120، 150، 180 و 240 دقيقه بعد از تزريق محلول ها اندازه گيري شد. نتايج نشان داد بلافاصله بعد از القاي اندوتوكسمي، ميزان لاكتات پلاسما افزايش يافته است، اما در گروه هايپرتونيك نمكي 90 دقيقه پس از تزريق و در گروه ژلاتين از 60 دقيقه پس از تزريق كاهش معني‌داري در لاكتات پلاسما مشاهده شده است. غلظت سرمي پتاسيم بعد از القاي اندوتوكسمي به‌طور معني‌داري نسبت به گروه كنترل منفي كاهش يافته و بعد از تزريق محلول ها نيز تا 90 دقيقه بعد از تزريق نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌داري داشته است. غلظت سرمي سديم و كلسيم بعد از القاي اندوتوكسمي كاهش و بعد از درمان با محلول ها افزايش داشته است. غلظت فسفر سرم با القاي اندوتوكسمي افزايش يافته و پس از تزريق محلول ها كاهش يافته است. در اين مطالعه مشخص شد محلول هاي هايپرتونيك نمكي و ژلاتين مي توانند ميزان لاكتات و الكتروليت هاي پلاسما را بعد از القاء اندوتوكسمي تجربي در مدل گوسفندي به وضعيت طبيعي نزديك كنند.