ارائه نظريه داده بنياد براي تبيين فرايند شكل‌گيري روحيه كارآفريني در بين دانش آموزان مدارس فني و حرفه‌اي

يكي از دغدغه‌هاي عمده نظام آموزشي ايران، شناسايي روش‌هاي بهينه پرورش روحيه كارآفريني در دانش‌آموزان است. با توجه به سهم عمدۀ كارآفرينان در رشد اقتصادي و توسعه پايدار، اين مسئله مطرح مي‌شود كه الگوي مناسب براي شكل‌‌گيري و توسعه روحيه كارآفريني در بين دانش‌آموزان مدارس فني‌حرفه‌اي چيست؟ به‌منظور رسيدن به اين الگو، از رويكرد كيفي و روش نظريه برخاسته از داده‌ها استفاده شد. داده‌ها با استفاده از مصاحبۀ عميق با 21 كارآفرين كه فارغ‌التحصيل از هنرستان فني‌حرفه‌اي بوده‌اند، گردآوري‌گرديد. پس از تحليل داده‌ها، 195 كد اوليه بدست آمد كه در 85 كد مفهومي،31 زيرمقوله و در نهايت 19 مقوله كلي گروه‌بندي شدند. تحليل عميق تجربه زيسته و ارزش‌هاي مشاركت‌كنندگان به شكل‌گيري يك خرده‌نظريه(نظريه مياني) منجر گرديد. الگوي به‌دست آمده از اين پژوهش نشان مي‌دهد مقوله‌ي اصلي كه منجر به ايجاد كارآفريني مي‌شود، گرايش فرد به نوآوري است كه ايجاد فعاليت كارآفرينانه را مطلوب مي‌سازد. چنان‌چه فردي تحت تاثير شرايط واسطه‌اي نظير «‌تشخيص‌ فرصت»‌، «تجربهكاري» و «سرمايه(انساني، اجتماعي و اقتصادي)» و شرايط محيطي «وضعيت بازار» و «حمايت هنجارهاي اجتماعي و فرهنگي»، گرايش به نوآوري را امكان‌پذير بيايد، راهبردهاي «قصد ايجاد كار نوآورانه»، «گروه‌گرايي»، «تامين سرمايه» و «عمل‌گرايي» را در پيش مي‌گيرد كه در نتيجه‌ي آنها يك فعاليت كارآفريني شكل مي‌گيرد.

no abstract