تاثير پياده روي با دو شدت متفاوت بر تعداد لكوسيت ها، سطوح پلاسمايي فاكتور نكروز تومور- آلفا و تركيب بدن در زنان سالمند غيرفعال

The effects of walking programs of two different intensities on leukocyte counts, plasma levels of Tumor necrosis factor-alpha and body composition in sedentary elderly women

در زنان مسن، افزايش برخي از نشانگرهاي پيش التهابي، از عوامل خطر براي توسعه بيماري ها است. مطالعه حاضر، به بررسي تاثير12هفته پياده روي با دو شدت متفاوت بر عوامل التهابي در زنان مسن پرداخته است. مواد و روش ها: سي زن مسن تمرين نكرده (60-70 ساله) به صورت تصادفي به سه گروه پياده روي با سرعت متوسط (11 نفر)، گروه پياده روي سريع (10 نفر) و گروه شاهد (9 نفر) تقسيم شدند. گروه پياده روي سرعت متوسط، با شدت 50 تا 55 درصد حداكثر ضربان قلب ذخيره (HRRmax) و گروه پياده روي سريع، با شدت 70 تا 75 درصد HRRmax پياده روي كردند. هر دو گروه پياده روي 12 هفته و 3 جلسه در هفته، از 30 تا 60 دقيقه تمرين كردند و گروه شاهد، بدون تمرين باقي ماند. حداكثر اكسيژن مصرفي (VO2max)، تركيب بدن، تعداد لكوسيت ها (WBC) و سطوح پلاسمايي فاكتور نكروز تومور- آلفا (TNF-α)، قبل و بعد از دوره مطالعه اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آناليز واريانس يك راهه، آزمون شفه و آزمون تي همبسته استفاده شد (P≤0/05). يافته ها: VO2max، به طور معني داري در گروه پياده روي سريع افزايش يافت. در هر دو گروه تمرين، وزن بدن، درصد چربي ( 1../.p =)، شاخص توده بدني (3../.p=) به طور معني داري كاهش و درصد عضله (.../0=) افزايش يافت. درصد چربي احشايي فقط در گروه پياده روي سريع، كاهش معني داري يافت (28./.p=). همچنين در مقايسه با سطوح پايه، گروه پياده روي سريع، كاهش معني داري را در تعداد WBC نشان داد (4../0=) تفاوت معني داري در سطوح پلاسمايي TNF-α ميان گروه ها وجود نداشت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه برنامه پياده روي منظم مي تواند بر تركيب بدن در زنان سالخورده، تاثير بگذارد اما ممكن است در كاهش نشانگرهاي التهابي سيستميك، موثر نباشد.

In aged women, elevated levels of some proinflammatory markers are risk factors for the development of diseases. The present study investigated the effect of 12-week walking at two different intensities on inflammatory factors in elderly woman. Materials and Methods: Thirty untrained elderly women (60—75 years) randomly divided into three groups. Moderate tempo walking group (MTWG, n=11), Brisk walking group (BWG, n=10), and the control group (CG, n=9). The MTWG, walked at 50—55% maximum heart rate reserve (HRRmax) and the BWG walked at %70-75 HRRmax. Both walking groups trained 12 weeks, 3 sessions per week, starting from 30 to 60 minutes and the CG remained untrained. Maximal oxygen consumption (VO2max), body composition, leukocyte counts (WBC) and plasma levels of Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α), were measured before and after the study period. To analyze the data, one-way analysis of variance, Scheffe test and dependent t-test was used (P≤0.05). Results: VO2max, increased significantly in BWG. Body weights, percent body fat (p =0.000), body mass index (p = 0.003) significantly decreased, and percent muscle (p = 0.000) increased in both exercise groups. Percent visceral fat (p = 0.028) significantly decreased in BWG. Also, BWG showed a significant reduction in WBC counts compared to baseline levels (p = 0.004). There were no significant differences in the plasma levels of TNF-α between the groups. Conclusion: The results showed that regular walking program can affect body composition in elderly women, however, it may not be effective in reducing systemic inflammatory markers.