مطالعه انتقادي ديدگاه رشيد رضا، سيد قطب و سيد محمدحسين فضل الله درباره آيه سيف

فاقد عنوان لاتين

مقوله جنگ و نگاه اسلام بدان، از مقولات بحث‌برانگيزي است كه ديدگاه‌هاي گوناگوني از سوي علماي دين و انتقاداتي از سوي غير مسلمانان را در پي داشته است. آيه 29 سوره توبه كه دستور جنگ با اهل كتاب را صادر مي‌كند، از مهمترين آياتي است كه با آن بر وجود جهاد ابتدايي در قرآن استدلال شده است. در اين مقاله، برداشت تفسيري سه مفسر بزرگ: رشيد رضا در «المنار»، سيد قطب در «في ظلال القرآن» و محمد حسين فضل الله در «من وحي القرآن» كه سه ديدگاه متفاوت را ارائه مي‌دهند، ارزيابي كرده، به نقد مي‌گيرد و پس از بررسي نظرات اين سه مفسر و نقد تفاسير آنها، به اين نتيجه دست يافته است كه آيه در صدد مجازات اهل كتابي است كه به پيمان‌هايشان با مسلمانان وفادار نبوده و دشمني‌هاي خود را آشكار نموده و به آنها تعدي نموده‌اند؛ مجازاتي كه در مقايسه با مجازات مشركين در واقع تخفيفي براي آنهاست. لذا اين آيه نمي‌تواند مجوزي براي آغاز جنگ با مطلق غير همكيشان باشد.

فاقد چكيده لاتين