اثربخشي اختصاصي سازي حافظه سرگذشتي بر اجتناب تجربي و تحمل پريشاني مردان ندامتگاه مبتلا به افسردگي اساسي

The Effect of Autobiographical Memory Specificity Training on Experiential Avoidance and Distress Tolerance in Imprisoned Men Suffering from Major Depressive Disorder

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير اختصاصي سازي حافظه سرگذشتي بر اجتناب تجربي و تحمل پريشاني مردان مبتلا به افسردگي تحت نظر در ندامتگاه انجام شد.طرح پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون–پيگيري وگروه كنترل بود. جامعۀ آماري پژوهش را مردان مبتلا به افسردگي تحت نظر در يكي ازندامتگاه ها در شش ماهه اول سال 1397 تشكيل داده بودند. پس از ارزيابي اوليه با استفاده از مقياس افسردگي بك، 30 نفر از آن‌ها به روش دردسترس با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15نفر) و كنترل (15نفر) گمارده شدند. اختصاصي سازي حافظه سرگذشتي در 7 جلسه90 دقيقه‌اي (در هر هفته يك جلسه) بر روي گروه آزمايش اجرا شد؛ گروه كنترل به مدت دو ماه در ليست انتظار قرار گرفت. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از مقياس پذيرش و عمل و تحمل پريشاني محقق ساخته در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري تكراري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل، در ميانگين نمرات اجتناب و تحمل پريشاني از جلسه پيش آزمون تا پس آزمون تفاوت معناداري وجود داشت و اين تاثير تا مرحله پيگيري كه يك ماه به طول انجاميد تداوم داشت. در مجموع با توجه به نتايج مي‌توان گفت كه درمان اختصاصي سازي حافظه مي تواند بر اجتناب و تحمل پريشاني مردان افسرده مستقر در ندامتگاه موثر باشد.

The present study aimed to investigate the effectiveness of autobiographical memory specificity training on experiential avoidance and distress Tolerance in imprisoned men suffering from major depressive disorder. This is a semi experimental study. Thirty subjects were chosen by available sampling from the statistical population of the study which consisted of imprisoned men suffering from major depressive disorder in during the first half of 2018. Subjects were randomly put into two groups, control (n=15) and experimental(n=15). The experimental group received autobiographical memory training in 7 sessions of 90 minutes. The control group was on the waiting list for two months. Acceptance and action questionnaire and distress tolerance scale were used in stages of pre-test, post-test and follow up. Data were analyzed using analysis of measurements repeated ANOVA. Results showed that there were significant differences in mean scores on experiential avoidance, distress tolerance and this effect was stable until the follow-up stage a month later. Result showed, it can be claimed that autobiographical memory Specificity training has an effect on avoidance and distress tolerance in imprisoned men suffering from major depressive disorder.