تقويت پردازش زايشي از طريق بارشناختي مطلوب: يك مطالعه‌ كيفي

يكي از چالش‌هاي اساسي در محيطط‌هاي يادگيري، تسلط يادگيرندگان بر محتواي آموزشي و كاربرد دانش جديد در زندگي واقعي است. پردازش زايشي شامل درك فعالانه اطلاعات آموخته‌شده از طريق سازمان‌دهي دوباره‌ ذهني و يكپارچه‌سازي آن با دانش قبلي فرد است كه در نتيجه‌ آن يادگيرندگان آنچه را آموخته‌اند، در موقعيت‌هاي جديد به كار مي‌گيرند. با توجه به بديع بودن مفهوم پردازش زايشي، نياز است كه درباره‌ روش‌هاي تقويت اين نوع يادگيري پژوهش‌هاي تكميلي انجام شود. بر اين مبنا، پژوهش حاضر با هدف شناسايي راهبردهاي تقويت پردازش زايشي از طريق بار شناختي مطلوب انجام شد. روش تحقيق انجام شده در اين مطالعه، كيفي بوده كه با استفاده از روش تحليل مضمون انجام شده است. حوزه‌ پژوهش همه‌ منابع مكتوب و ديجيتال فارسي و انگليسي مرتبط با بار شناختي مطلوب بوده است كه با استفاده از رويكرد هدفمند و با در نظر گرفتن معيار اشباع نظري، در ده سال گذشته، 32 مقاله براساس نظر استادان و متخصصان حوزه‌ پردازش زايشي و بار شناختي، با روش تحليل مضمون به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسي نهايي قرار گرفتند و در نهايت، يافته‌ها در قالب مضامين پايه (كدها و نكات كليدي متن)، مضامين سازمان دهنده (مضامين به دست آمده از تركيب و تلخيص مضامين پايه) و مضامين فراگير (مضامين عالي دربرگيرنده‌ اصول حاكم بر متن به مثابه كل) دسته‌بندي و شبكه مضامين ترسيم شد. پس از تجزيه و تحليل داده‌هاي مطالعه، پنج مضمون اصلي شامل مضامين كاربرد چند رسانه‌اي ها، شخصي‌سازي، بازخورد، تفكر و يادگيري هدايت شده و 53 مضمون فرعي براي تقويت پردازش زايشي و بار شناختي مطلوب پديدار شد.