تأثير نامتقارن نرخ ارز حقيقي بر فقر: نقش انتقالات پولي

اين مطالعه با استفاده از مدل رگرسيون انتقال ملايم تابلويي، تأثير آستانه اي نرخ ارز حقيقي بر فقر را از طريق كانال انتقالات پولي و در 12 كشور در حال توسعه منتخب طي دوره زماني 2017-1980 مورد بررسي قرار داده است. نتايج آزمون خطي بودن، وجود رابطه غيرخطي ميان متغيرهاي مورد مطالعه را تأييد مي كند. همچنين به منظور بررسي رابطه غيرخطي ميان متغيرهاي مورد بررسي لحاظ نمودن يك تابع انتقال با يك پارامتر آستانه اي كه بيانگر يك مدل دو رژيمي است كفايت مي كند. حد آستانه اي متغير انتقال برابر 5.87 و پارامتر شيب نيز برابر 1.76 برآورد شده است. يعني تازمانيكه نسبت انتقالات پولي به توليد كمتر از 5.87 درصد باشد، رفتار متغيرها مطابق رژيم اول خواهد بود و در صورتي كه از اين مقدار تجاوز كند، رفتار متغيرها طبق رژيم دوم خواهد بود. بر اساس نتايج حاصل از تخمين مدل، انتقالات پولي، توليد سرانه و نرخ ارز حقيقي در رژيم هاي اول و دوم داراي اثرات ناهمسويي  بوده اند، به طوري كه نرخ ارز حقيقي و انتقالات پولي در رژيم اول تاثير مثبت بر فقر داشته و با عبور از حد آستانه اي انتقالات پولي، تاثير مثبت بر فقر دارند. متغير توليد سرانه در هر دو رژيم تاثير منفي بر فقر داشته است، ولي تاثير آن در رژيم دوم يعني سطح بالاي انتقالات پولي كمتر بوده است.