اثر پوشش سنگ و سنگ‎ريزه سطحي خاك بر متغيرهاي رواناب در كرت‌هاي صحرايي تحت شبيه‌سازي باران

سنگ و سنگ‌ريزه سطحي خاك به عنوان عاملي مهم در رواناب و فرسايش قلمداد مي شود. با وجود اين، پژوهش‌هاي محدودي در خصوص بررسي كمّي اثر سنگ و سنگ‌ريزه سطحي خاك بر مؤلفه‌هاي رواناب به‌عنوان يكي از اجزاي جدايي‌ناپذير فرآيند فرسايش و به ويژه در شرايط طبيعي خاك انجام شده است. لذا پژوهش حاضر درصدد بررسي اثر درصد پوشش سنگ و سنگ‌ريزه سطحي بر مؤلفه‌هاي رواناب در كرت طبيعي و تحت شبيه‌سازي باران در خاك با بافت رسيلومي و عمق عموماً كم‌تر از يك متر و با شيب طبيعي 20 درصد بوده است. مقادير مؤلفه‌هاي رواناب شامل زمان شروع، حجم، ضريب و زمان خاتمه رواناب در كرت‌هاي صحرايي 1 ×1 متر مربع با 6 سطح پوشش سنگ و سنگ‌ريزه سطحي (2 ±2، 2 ±10، 2 ±18، 2 ±26، 2 ±34 و 2 ±42 درصد پوشش سطح خاك) و هر كدام با 3 تكرار تحت بارندگي با شدت ثابت 40 ميلي‌متر بر ساعت اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه افزايش پوشش قطعات سنگي سطحي تا حد مشخصي (حدود 34 درصد) باعث افزايش نفوذ، تاخير در تشكيل رواناب سطحي، كاهش حجم و ضريب رواناب و تسريع در زمان خاتمه رواناب شده‌است. روند تغييرات مؤلفه‌هاي رواناب در دامنه پوشش قطعات سنگي سطحي خاك از حدود 34 تا 42 درصد معكوس شده است.