اثر كاربرد اسيد جيبرليك و اسيد ساليسيليك بر شاخص‌هاي مورفوفيزيولوژيكي و بازده اسانس گياه سرخارگل (Echinacea purpurea (L.) Moench)

به‌منظور بررسي تأثير محلول‌پاشي اسيد جيبرليك و اسيد ساليسيليك بر شاخص‌هاي مورفوفيزيولوژيكي، بيوشيميايي و عملكرد گياه دارويي سرخارگل Echinacea purpurea (L.) Moench اين پژوهش طي سال‌هاي 1397 و 1398 به‌صورت آزمايش فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل غلظت‌هاي صفر، 100 و ppm200 اسيد جيبرليك و اسيد ساليسيليك و همچنين تركيب آنها بود كه به‌صورت محلول‌پاشي طي دوره رشد رويشي روي گياه سرخارگل طي دو سال زراعي مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تيمارها در هر دو سال بررسي باعث بهبود شاخص‌هاي مورد مطالعه در گياه سرخارگل شدند، به‌طوري كه بيشترين ارتفاع بوته، تعداد گل، وزن تر و خشك بوته در سال اول و دوم مربوط به تيمار اسيد جيبرليك ppm200 و بيشترين ميزان كلروفيل كل و كاروتنوئيد در هر دو سال بررسي مربوط به اسيد جيبرليك ppm100 بود. همچنين بيشترين قطر كاپيتول و وزن تر و خشك گل در سال اول و بيشترين محتواي آنتوسيانين در سال دوم مربوط به تيمار اسيد جيبرليك ppm200 بود. از سويي بيشترين قطر كاپيتول در سال دوم و بيشترين ميزان آنتوسيانين سال اول نيز مربوط به اسيد ساليسيليك ppm100 بود. علاوه‌براين بيشترين وزن تر و خشك گل در سال دوم نيز مربوط به تيمار اسيد ساليسيليك ppm200 بود. بيشترين ميزان اسانس گل، اسانس شاخساره و اسانس كل در سال اول و دوم در تركيب اسيد جيبرليك ppm100 و اسيد ساليسيليك ppm100 بدست آمد. با توجه به اينكه افزايش عملكرد وزن خشك بوته و همچنين ميزان اسانس از مهمترين اهداف اين پژوهش هستند، برترين تيمار پيشنهادي در اين پژوهش براي افزايش وزن خشك بوته تيمار اسيد جيبرليك ppm200 و براي افزايش ميزان اسانس تركيب اسيد جيبرليك ppm100 و اسيد ساليسيليك ppm100 است.