اثر زمان تقسيط كود نيتروژن و سلنيوم بر فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني و پيش‌ ماده‌هاي طعم پياز خوراكي (Allium cepa L.)

سلنيوم (Se) يك عنصر ضروري براي انسان و حيوانات است. با اين حال، اثرات آن بر گياهان كمتر شناخته شده است. به‌منظور بررسي اثر سطوح مختلف سلنيوم و تقسيط نيتروژن بر فعاليت برخي از آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني و پيش‌ ماده‌هاي طعم پياز خوراكي توده‌ي زرد اصفهان يك آزمايش فاكتوريل بر پايه‌ي طرح بلوك‌‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار مورد مطالعه قرار گرفت فاكتورهاي آزمايشي شامل مديريت مصرف كود نيتروژن توصيه شده بر اساس آزمون خاك (500 كيلو گرم در هكتار كود اوره) در سه سطح بدون كود (شاهد)، كل كود توصيه شده در زمان نشاء، مصرف يك‌سوم در زمان كشت نشاء+يك‌سوم در زمان شروع سوخ‌‌دهي+يك‌سوم در زمان توسعه سوخ و فاكتور دوم نيز شامل محلول‌‌پاشي برگي سلنيوم به‌‌صورت نمك سلنات سديم در سه سطح صفر، 10 و 50 ميلي‌گرم بر ليتر سلنات سديم بود. بر اساس نتايج به‌دست آمده، با افزايش غلظت سلنيوم ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز (2.09 واحد بر ميلي‌گرم پروتئين) افزايش يافت. محلول‌پاشي برگي سلنيوم همراه با نيتروژن در سه مرحله تأثير مثبتي بر ميزان فعاليت آنزيم كاتالاز (50.74 واحد بر ميلي‌گرم پروتئين) داشت. در هر سه سطح سلنيوم با افزايش غلظت نيتروژن ميزان نيتروژن كل، گوگرد كل و اسيدهاي آمينه (سرين، سيستئين، متيونين و گلوتاتيون) افزايش نشان دادند. با افزايش غلظت سلنيوم ميزان گوگرد كل كاهش يافت كه كاهش ميزان اسيدهاي آمينه و تركيبات مرتبط با طعم را در پي داشت. كاربرد توأم سلنيوم و نيتروژن تأثير مثبتي بر ميزان فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني، اسيدهاي آمينه و تركيبات مرتبط با طعم سوخ پياز نسبت به شاهد نشان داد.