شناسايي مناطق مستعد آبگرفتگي براي جمع‌آوري رواناب شهري با استفاده از مدل ماشين بردار پشتيبان

رواناب حاصل از بارندگي در مناطق شهري يكي از منابع آب قابل‌استفاده است كه به دليل عدم توجه و مديريت صحيح از دسترس خارج مي‌شود. علاوه بر اين رواناب مازاد بر ظرفيت زهكش‌هاي شهري باعث ايجاد مشكلات فراوان ازجمله آبگرفتگي و آلودگي محيط‌ زيست شهري مي‌شود. لذا استفاده ازاين‌رواناب مي‌تواند علاوه بر تأمين بخشي از آب موردنياز در مناطق شهري باعث كاهش آبگرفتي و سيل شهري شود كه سامانه‌هاي استحصال آب باران مي‌تواند در اين زمينه نقش‌آفريني كند. هدف از اين مطالعه پتانسيل‌يابي مناطق مستعد جهت جمع‌آوري رواناب شهري با استفاده از مدل ماشين بردار پشتيبان است. براي اين منظور 46 نقطه آبگرفتگي در شهرك امام علي (ع) شهر مشهد برداشت شد و به‌صورت كاملاً تصادفي 32 نقطه براي گروه آموزش مدل و 14 نقطه براي گروه اعتبار سنجي مدل انتخاب گرديد. همچنين از متغيرهاي پيش‌بيني كننده ارتفاع، شيب، تراكم كانال‌هاي زهكشي، فاصله از كانال‌هاي زهكشي و كاربري اراضي براي اجراي مدل ماشين بردار پشتيبان استفاده گرديد. نتايج نشان داد كلاس‌هاي پتانسيل زياد و خيلي زياد براي جمع‌آوري رواناب به ترتيب 11.63 و 4.49 درصد كل منطقه را شامل مي‌شود. بخش‌هاي مركزي و شمال شرقي پتانسيل بيشتري براي جمع‌آوري رواناب شهري دارند درحالي‌كه بخش‌هاي غربي، شرقي و جنوبي داراي كمترين پتانسيل جمع‌آوري رواناب هستند. همچنين ارزيابي عملكرد مدل ماشين بردار پشتيبان در مرحله آموزش 87.8 درصد و در مرحله اعتبارسنجي 80 درصد به دست آمد كه نشان‌دهنده عملكرد بسيار خوب مدل است.