بررسي روشهاي مختلف ذخيره نزولات آسماني و فصل كشت در استقرار گونه كماي طبسي(Ferula tabasensis)در استان يزد (مطالعه موردي: مراتع كالمند بهادران)

ذخيره نزولات آسماني همراه با كشت گونه‌هاي گياهي در احيا و اصلاح مراتع بخصوص مراتع مناطق خشك مورد توجه است. در اين تحقيق تاثير تيمارهاي كنتور فارو، پيتينگ و هلالي آبگير در استقرار گونه كماي طبسي ( Ferulatabasensis) در منطقه كالمند بهادران استان يزد كه يكي از رويشگاه‌هاي اين گونه مي‌باشد، مورد بررسي قرار گرفت. كشت بذر در دو زمان اوايل پاييز به عنوان كشت پاييزه و اواخر زمستان به عنوان كشت بهاره انجام گرفت. تحقيق بر اساس طرح آماري اسپليت پلات با تيمار اصلي 2 تاريخ كشت و تيمار فرعي 3 روش كاشت در سه تكرار در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي پايه ريزي گرديد. بذور در دو سال 1392 و 1393 كشت گرديد. نتايج نشان داد كه ميزان سبز شدن بذور در كشت پاييزه بطور معني‌داري بيشتر از كشت بهاره بود. از بين روش‌هاي كاشت تاثير روش هلالي آبگير اندكي بيش از دو روش ديگر بوده است. بطور كلي هر سه روش كاشت سبب سبز شدن بيش از 50 درصدي بذور شدند. اگرچه تعدادي از اين نهال‌ها در سال بعد از كاشت به دلايل مختلف از بين رفتند، ليكن حضور حدود 30 درصدي نهال‌ها در سال دوم و سوم كاشت نشان از موفقيت نسبي روش‌هاي ذخيره نزولات در استقرار گياهان كشت شده، داشته است.