تأثير سابقه فعاليت ورزشي بر پاسخ هموگلوبين، فريتين سرم و شمارش گلبول‌هاي قرمز خون متعاقب يك جلسه فعاليت ورزشي طناب‌زني شديد

سابقه و هدف فعاليت طناب‌زني باعث بهبود آمادگي قلبي تنفسي و جسماني افراد شده و شايد با شدت بالا به علت ضربات مكرر پا، باعث تغيير برخي شاخص هاي هماتولوژيكي و هموليز ورزشي شود. هدف پژوهش، بررسي تاثير سابقه فعاليت ورزشي بر هموگلوبين، فريتين و گلبول‌هاي قرمز خون متعاقب يك جلسه طناب‌زني شديد بود. مواد و روش‌ها در اين مطالعه نيمه تجربي، 10 مرد ورزشكار استقامتي(2.34 ± 20.80 سال؛ وزن 3.02 ± 68.30 كيلوگرم و درصد چربي بدن 2.02 ± 10.10 درصد) و 10 مرد غير ورزشكار(1.71 ± 21.50 سال؛ وزن 6.58 ± 74.40 كيلوگرم و درصد چربي بدن 2.85 ± 19.80 درصد) از افراد داوطلب به صورت تصادفي انتخاب شدند. فعاليت ورزشي به صورت يك جلسه طناب‌زني شامل 10 دقيقه با 55% ضربان قلب هدف و سپس 30 دقيقه با 85% بود. اندازه گيري قبل و بعد هموگلوبين، درصد هماتوكريت، فريتين سرم و شمارش گلبول قرمز خون انجام شد. از آزمون‌هاي t ، آمار توصيفي و 20 SPSS براي تحليل استفاده شد. يافته‌ها يافته‌ها نشان داد فقط در مردان غير ورزشكار، افزايش ميزان هموگلوبين به 14.78 ± 0.614 (p 0.001) و درصد هماتوكريت به 44.25 ± 1.870 (p = 0.003)و شمارش گلبول هاي قرمز خون به 5.26 ± 0.249 (p = 0.005) در مردان غير ورزشكار معنا دار بود. مقادير فريتين دو گروه تغيير معناداري نكرد. نتيجه گيري به نظر مي‌رسد تفاوت پاسخ دو گروه به يك جلسه طناب‌زني شديد، مربوط به سازگاري‌هاي قبلي ورزشكاران استقامتي با فعاليت ورزشي باشد. احتمال مي رود كاربرد فعاليت طناب‌زني با اين شدت، انتخاب مناسب براي افراد با سبك زندگي فعال باشد.