اثر روي و تمرينات ورزشي بر فاكتورهاي التهابي و مقاومت به انسولين در ديابت نوع 2

مقدمه و هدف: التهاب نقش اساسي در مقاومت به انسولين دارد. هدف تحقيق حاضر بررسي اثر مصرف مكمل روي و تمرينات تركيبي بر سطح برخي از فاكتورهاي التهابي در مردان مبتلا به ديابت نوع2 بود . روش بررسي: در تحقيق نيمه تجربي حاضر 48 مرد مبتلا به ديابت نوع 2 به روش تصادفي انتخاب شدند و به صورت تصادفي در 4 گروه كنترل، مكمل، تمرين و تركيبي (مكمل + تمرين ) قرار گرفتند. پروتكل تمرين شامل شش هفته تمرين، سه جلسه در هفته و هر جلسه تمرين شامل 60 دقيقه‌ تمرينات تركيبي همزمان مقاومتي و تمرين هوازي بود. مكمل روي روزانه يك كپسول حاوي روي سولفات 30 ميلي گرمي مصرف شد. نتايج: نتايج نشان داد كه تمرينات ورزشي موجب كاهش معني دار فاكتورهاي التهابي و شاخص هاي گليسمي نسبت به گروه كنترل مي شود ( P 0.05).. مصرف مكمل نيز موجب كاهش معني دار فاكتورهاي التهابي بدون اثر معني دار بر شاخصهاي گليسمي نسبت به گروه كنترل شد ( P 0.05).. تغييرات IL-1β و مقامت به انسولين در گروه تمرين و تركيبي نسبت به گروه مكمل به صورت معني داري بيشتر بود ( P 0.05 ) همچنين تغييرات CPR و قند خون ناشتا نيز در گروه تركيبي نسبت به گروه مكمل بيشتر بود ( P 0.05). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه هر دو مداخله مكمل و تمرينات ورزشي موجب كاهش سطح التهاب در بيماران ديابتي مي شود ولي براي اثر بخشي بيشتر و بهبود مقاومت به انسولين نياز به مداخلات ورزشي مي باشد.