معيارهاي ارزيابي و انتخاب سطح تكنولوژي در صنعت خودروسازي با استفاده از رويكرد تركيبيFANP-DEMATEL-PANDA))

در عصر حاضر اندازه گيري عملكرد تكنولوژي از جمله بهترين راه هاي به دست آوردن اطلاعات براي تصميم گيري در سازمان ها است و نقش حياتي در موفقيت آن ها ايفا مي كند. با اين حال تعداد زيادي از سازمان ها، فرآيندهاي رسمي براي ارزيابي عملكرد تكنولوژي خود را توسعه نداده و به كار نگرفته اند. در اندازه گيري عملكرد تكنولوژي، مديران همواره به دنبال آن بوده اند تا عملكرد را به واسطه اندازه هاي مختلف ارزيابي نمايند. هدف‌ازانجام ‌پژوهش‌حاضر ارائه‌يك ‌مدل‌تركيبي جهت ارزيابي و انتخاب تكنولوژي مناسب دركارخانه خودروسازي پارس خودرو، شناسايي شاخص هاي ارزيابي‌سطح‌ تكنولوژي و وزن‌دهي و رتبه‌بندي آن‌ها با تكنيك فرآيند تحليل شبكه اي فازي وتعيين شدت اثر گذاري و اثر پذيري شاخص ها با استفاده از تكنيك آزمايش و تحليل تصميم‌گيري(ديماتل) مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر را 20 نفر از مديران ارشد توليد و فناوري اطلاعات و تكنولوژي پارس خودرو تشكيل مي دهند. نتايج پژوهش حاضر مي تواند ديد جامعي را در خصوص ارزيابي توانمندي تكنولوژيكي به تصميم سازان و تصميم گيران صنعت خودرو ايران ارائه نمايد.