طراحي يك روش الگوگذاري ديجيتال خود ترميم جهت احراز اصالت اسناد چاپي و دستنويس الكترونيكي

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي فعاليت ‌هاي انجام شده در خصوص الگوگذاري ديجيتال اسناد و متون به منظور اثبات اصالت اسناد و حفاظت حق نشر و ارائه يك مدل جديد الگوگذاري ديجيتال متون فارسي چاپي و دستنويس با قابليت تشخيص جعل سند و اصلاح تغييرات انجام شد. روش شناسي: اين پژوهش از نوع كاربردي است. براي شبيه ‌سازي الگوريتم از 20 متن دستنويس فارسي و 35 متن چاپي استفاده شد. در الگوريتم پيشنهادي با استفاده از اطلاعات نقاط تصوير و تركيب آن با يك كليد مخفي، الگوي ديجيتال توليد و در تصوير متني ذخيره شد. سپس تصوير مورد حملات تعمدي قرار گرفته و الگوي پنهان شده در متن بازيابي گرديد. در نهايت با توجه به قابليت خود ترميمي روش، نواحي جعل شده تصحيح و سند به شكل اوليه بازگردانده شد. يافته‌ ها: دقت روش پيشنهادي در تشخيص و تصحيح نواحي جعل شده بر حسب دو معيار دقت تشخيص (TDA) و دقت ترميم (TRA) محاسبه شد. الگوريتم در حالت ميانگين قادر به شناسايي نقاط دستكاري شده با دقت 93.82 درصد و تصحيح و بازيابي تغييرات با دقت 92.27 درصد بود. نامحسوس بودن الگو بر حسب مقياس PSNR برابر با 40.18 دسي بل به دست آمد. نتيجه ‌گيري: نتايج حاصل از اندازه گيري عددي دقت مدل پيشنهادي و همچنين نتايج شهودي حاكي از كارايي مناسب آن است. الگوي ادغامي به صورت نامحسوس و با حفظ كيفيت بصري اسناد درج مي ‌گردد و براي تمامي متون دستنويس و چاپي الكترونيكي و براي كتابخانه ‌هاي ديجيتال، آموزش الكترونيك و دولت الكترونيك قابل پياده‌‌سازي و اجرا مي‌ باشد.