مدل سازي ساختاري تفسيري چالش هاي مؤثر بر اجراي اعتباربخشي بيمارستاني در ايران

مقدمه و هدف: اعتباربخشي فرايندي است كه طي آن به‌صورت سامانمند و توسط يك مؤسسه خارجي، اعتبار يك سازمان بر اساس شاخص‌هاي فرايندي، پيامدي و ساختاري سنجيده و ارزيابي مي‌شود. هدف از اين مطالعه پي‌بردن به چالش‌هاي مؤثر در فرايند اجراي اعتباربخشي و رسيدن به يك مدل جامع براي بهبود و ارتقاي فرايند اعتباربخشي است. روش كار: اين مطالعه در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول مطالعه، براي شناسايي چالش‌هاي تأثيرگذار بر اجراي اعتباربخشي بيمارستاني در ايران از مرور مطالعات استفاده شد. در مرحله دوم، به‌منظور تشخيص مهم‌ترين چالش‌هاي مؤثر بر اجراي اعتباربخشي، از روش روايي محتوا استفاده شد. در ادامه به‌منظور بررسي روابط بين عوامل و همچنين تعيين تأثيرگذارترين و تأثيرپذيرترين متغير‌ها از تكنيك كمّي مدل‌سازي ساختاري تفسيري استفاده شد. يافته‌ها: متغيرهاي نبود زيرساخت‌هاي لازم، محدوديت منابع و سرمايه، درنظرنگرفتن بودجه مناسب براي اجراي برنامه اعتباربخشي، كمبود پرستار، كاركنان باليني و ساير كاركنان و تناسب‌نداشتن بعضي از استانداردها با شرايط ملي و استاني با قدرت نفوذ 11 و وابستگي 4 بيشترين تأثيرگذاري و متغيرهاي چالش در ميزان استقلال، بي‌طرفي، قضاوت‌هاي شخصي، اختلاف‌سليقه ارزيابان و ضعف ارتباط ميان بيمار و تيم پزشكي با قدرت نفوذ 1 كمترين تأثيرگذاري را بر چالش‌هاي مؤثر بر اجراي اعتباربخشي بيمارستاني داشتند. نتيجه‌گيري: اجراي مؤثرتر اعتباربخشي نيازمند يافتن عوامل اصلي و اثرگذار و برقراري ارتباط بين آن‌هاست تا بتوان چارچوب مشخصي را براي تعيين بهترين سياست‌ها به‌منظور كنترل و مديريت آن و درنهايت جلوگيري از اتلاف منابع بخش سلامت فراهم كرد. اين پژوهش شناختي جديد از چالش‌هاي مؤثر بر اجراي اعتباربخشي ارائه داده است كه موجب تشخيص اولويت‌هاي اقدام در تصميم‌گيري و سياست‌گذاري مي‌شود.