نقش سنت‌هاي الهي در زندگي انسان از ديدگاه قرآن و نهج البلاغه

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش سنت‌هاي الهي در زندگي انسان از ديدگاه قرآن و نهج البلاغه مي‌باشد كه در پژوهش حاضر از سه مبحث به تحليل نقش سنت‌هاي الهي در زندگي انسان پرداخته شده است. قرآن كريم لفظ سنّت را در مورد نزول عذاب در اقوام و جوامع كافر و مشرك و ستمگر و فاسق و فاجر و باطل گرا هم به كار مي‌گيرد، و از نگاهي ديگر سنت را مي‌توان بر «ضوابطي كه در افعال الهي وجود دارد» يا بر «روش‌هايي كه خداي متعال امور عالم و آدم را بر پايه آن‌ها تدبير و اداره مي‌كند» اطلاق كرد. اهميت و ضرورت بحث از سنن الهي به عنوان قوانين اجتماعي در تدبير جوامع اين است كه موجب پيدايش نگاه و بينش توحيدي به جهان و تحولات آن خواهد بود. از طرف ديگر بيانات قرآني حضرت امير مؤمنان علي(عليه السلام) در نهج البلاغه، الگويي مجسم و قابل تبعيت در اسلام است مي‌تواند بيانگر و بازگوكننده نمونه‌ها و مصاديق بارزي از سنن الهي باشد كه در هدايت انسان مسلمان نقش مهمي ايفا كند.