رابطه بين هوش اخلاقي و هوش سازماني با عملكرد شغلي كاركنان يگان ويژه نيروي انتظامي استان مازندران

اين پژوهش در زمينه عملكرد شغلي كاركنان يگان ويژه نيروي انتظامي استان مازندران انجام گرديده است و هدف اين پژوهش، بررسي رابطه بين هوش اخلاقي و هوش سازماني با عملكرد شغلي اين كاركنان بوده است. روش شناسي: روش پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي مي باشد جامعه آماري اين پژوهش تمامي كاركنان شاغل در يگان ويژه نيروي انتظامي استان مازندران بوده است كه از آن ميان بر اساس جدول كرجسي و مورگان (1970) تعداد 217نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بر حسب مدرك تحصيلي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه هوش اخلاقي لينك و كيل(2008) ، پرسشنامه هوش سازماني كارل آلبرخت (2002)و پرسشنامه عملكرد شغلي پاترسون (2005)استفاده گرديد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها آمار استنباطي (آزمون كولموگروف اسميرنف،ماتريس همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون )استفاده شده است. يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد كه بين هوش اخلاقي و هوش سازماني با عملكرد شغلي كاركنان رابطه معناداري وجود دارد. بين مولفه هاي هوش اخلاقي(درستكاري ، مسئوليت‌پذيري ، دلسوزي ، بخشش) ، و عملكرد شغلي كاركنان رابطه وجود دارد.بين مولفه هاي هوش سازماني(بينش استراتژيك، سرنوشت مشترك، تمايل به تغيير، جرأت و شهامت، اتحاد و توافق، كاربرد دانش و فشار عملكرد) و عملكرد شغلي كاركنان رابطه وجود دارد. نتيجه: رابطه بين هوش اخلاقي و هوش سازماني با عملكرد شغلي كاركنان منطقي به نظرمي رسد و نيز جرأت و شهامت تلاش براي عمل كردن فراتر از استانداردها و رفتارهاي مبتني بر قراردادهاي سازماني احساس بالندگي و افتخار به كار كردن در يك سازمان، پيگيري امور فراتر از وظايف شغلي موجب افزايش عملكرد شغلي كاركنان است.