بررسي تاثير تركيب شيميايي و سيكل عمليات حرارتي بر خواص مغناطيسي و ريزساختار ‏ آهنرباهاي ريختگي ‏FeCrCo

در پژوهش حاضر آلياژهاي با تركيب اسمي Fe 28Cr15Co1Si (A) و Fe 32Cr23Co1Si (B) به روش ريخته‌گري توليد و به‌منظور كسب خواص مغناطيسي و توليد آهنرباهاي دائم تحت عمليات حرارتي قرار گرفتند. نتايج بررسي‌ها نشان داد كه خواص مغناطيسي آلياژهاي مورد بررسي در شرايط ريختگي و بعد از آنيل انحلالي بسيار پايين است اما بعد از اعمال عمليات حرارتي گرمامغناطيسي(TMT)  خواص مغناطيسي به مقدار قابل‌توجهي افزايش مي‌يابد. وجود پيك جانبي در كنار پيك اصلي (110) بعد از عمليات TMT در الگوي تفرق اشعه ايكس (XRD) در تمامي آلياژها وقوع استحاله تجزيه اسپينودال را در اين مرحله اثبات مي‌كند. در حين عمليات پيرسازي دومرحله‌اي كه در دماهاي پايين‌تر از دماي عمليات TMT انجام مي‌شود، تركيب شيميايي دو فاز اسپينودال lt;sub gt;1 lt;/sub gt;α و lt;sub gt;2 lt;/sub gt;α تغيير و منجر به افزايش اختلاف و  شده و در نتيجه نيروي مغناطيس‌زدايي افزايش مي‌يابد. خواص مغناطيسي كسب شده در آلياژ A بعد از عمليات پيرسازي مرحله‌اي برابر T 0.63 B; = ، kAmt10.83 H =  و kJm 6.67 (BH); =و  بالاتر از آلياژ B است. بررسي‌هاي ريزساختاري نشان داد كه در آلياژ B با درصد كروم و كبالت بالاتر فاز غيرمغناطيسي سيگما تشكيل مي‌شود كه منجر به افت خواص مغناطيسي مي‌شود.