فهم پديدارشناسانۀ پذيرش نوآوري در برنامه‌هاي درسي دانشگاه فرهنگيان

هدف پژوهش حاضر فهم پديدارشناسانۀ پذيرش نوآوري در برنامه درسي دانشگاه فرهنگيان است.  سؤالات پژوهش: 1چه تغييرات و نوآوري‌هايي در دانشگاه فرهنگيان و برنامه درسي آن پس از تأسيس ايجاد شده است؟ 2 واكنش مدرسان و دانشجومعلمان نسبت به نوآوري برنامه درسي در دانشگاه فرهنگيان چگونه است؟ مشاركت كنندگان بالقوه پژوهش را ، مدرسان و دانشجومعلمان پرديس هاي منطقه ده تشكيل مي دهند كه با روش  نمونه گيري هدفمند از نوع تركيبي بر اساس قاعدة اشباع نظري 26 مشاركت كننده از ميان آنها به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده هاي پژوهش نيز با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته جمع آوري و با روش هفت مرحله اي كلايزي تحليل گرديد. براساس تجارب مشاركت كنندگان، عمده ترين زمينه هاي نوآوري در برنامه هاي دانشگاه فرهنگيان را مي توان در قالب يك مضمون فراگير، سه مضمون سازمان دهندۀ نوآوري در نظام آموزشي، نوآوري در نظام پذيرش دانشجو و نوآوري در ماهيت و محتواي برنامه درسي و همچنين 15 مضمون پايه دسته‌بندي كرد. همچنين يافته ها حاكي از آن است كه واكنش مدرسان و دانشجومعلمان به نوآوري در برنامه‌هاي درسي در اين دانشگاه را مي‌توان به دو طيف مجزا تقسيم كرد كه از يك‌سو نگاه ستايش‌گرانه و پذيرش كامل و از سوي ديگر نگاه منتقدانه و مقاومت صريح قرار دارد. دانشگاه فرهنگيان با اتخاذ تدابير مناسب مي تواند زمينه را براي پذيرش بيشتر برنامه درسي نوآرانه و كاهش  مقاومت در برابر آن فراهم نمايد.