طراحي مدل نقش دانشگاه نسل چهارم در جهت ارتقايي كيفيت آموزشي و پژوهشي در آموزش عالي

دانشگاه هاي نسل چهارم ضمن بررسي روندهاي جاري و آتي جسماني و تشخيص نقاط قوت و ضعف، دانشگاه را به سمت و سويي رهنمون كرده كه بتواند جايگاه مناسب خود را در عرصه جهاني به دست آورد. هدف از پژوهش حاضر، مدل سازي نقش دانشگاه تعالي‌گرا (دانشگاه نسل چهارم) در جهت ارتقايي كيفيت آموزشي و پژوهشي در آموزش عالي بوده، طرح تحقيق نيز از نوع كيفي با روش نظريه زمينه اي است. با استفاده از روش نمونه گيري حاوي اطلاعات غني   با 15 نفر از اساتيد با سابقه كاري بيش از 20 سال در رشته مديريت آموزشي و علوم تربيتي مراكز آموزش عالي استان مازندران، مصاحبه عميق انجام گرفت. نتايج حاكي از آن بود كه مدل دانشگاه تعالي‌گرا (دانشگاه نسل چهارم) در جهت ارتقاي كيفيت آموزشي و پژوهشي داراي 15 بُعد به شرح شرايط علي (1. مسئوليت علمياجتماعي، 2. پويايي محيط، 3. مأموريت سازماني)، شرايط زمينه اي (4. ساختار و ارزش‌هاي سازماني، 5. امكانات و تجهيزات، 6. انگيزه)، شرايط مداخله اي (7.  ارتباط با صنايع‌، 8. سازماندهي محتواي آموزشي، 9. توانمندسازي كتابخانه‌ها)، راهبرد ( 10.مديريت كيفيت فراگير، 11. توسعه رشته‌ها و همكاري متقابل، 12. مشاركت هيأت علمي در تصميم‌گيري‌ها،  13. تعامل و كار تيمي) و  پيامد ( 14. كيفيت آموزشي و  15. كيفيت پژوهشي) بود. با توجه به رسالت فرهنگي دانشگاه ها در آماده سازي دانشجويان براي رويارويي با واقعيت هاي جامعه و ضرورت درون زايي و توسعه ارتباطات تعاملي با نظام اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي، حركت آموزش عالي به سمت دانشگاه هاي نسل چهارم در جهت ارتقاي كيفي پژوهش و آموزش، بسيار مهم و ضروري به نظر مي رسد.