روايتي خلاق از متن كهن (نقد و بررسي داستان بازنويسي‌شده‌ي بيژن و منيژه)

هدف مقاله‌ي حاضر بررسي و تحليل داستان بازنويسي‌شده‌ي «بيژن و منيژه» است. داستان «بيژن و منيژه» از داستان‌هاي عاشقانه و جذاب شاهنامه است كه بازنويسي خلاق آن، مخاطب كودك و نوجوان را با مقوله‌ي عشق و حماسه آشنا مي‌كند. روش پژوهش به‌صورت تحليل كيفي محتواي آثار و روش گردآوري اطلاعات به‌صورت اسنادي و كتابخانه‌اي است. داستان بازنويسي‌شده‌ي «بيژن و منيژه»، يكي از روايت‌هاي تازه از متن كهن (شاهنامه) است كه به‌صورت خلاقانه براي مخاطب كودك و نوجوان بازنويسي شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه داستان بازنويسي‌شده‌ي شاهنامه به روايت آتوسا صالحي، اگرچه بيشتر به فضاسازي غنايي پرداخته، اما فضا و لحن حماسي متن كهن را نيز به مخاطب انتقال داده و روايت تازه و جذابي براي خواننده خلق كرده است. همچنين استفاده از ويژگي‌هايي چون؛ تغيير در عناصر ثابت متن، بازنمايي ذهن شخصيت‌ها، سپيدخواني و مشاركت خواننده در داستان، خلاقيت در شروع و پايان داستان، ايجاد فضاهاي داستاني جديد و برجسته‌سازي درون‌مايه، داستان «بيژن و منيژه» را به يك روايت و بازنويسي خلاق تبديل كرده است.