ارزيابي الگوهاي تجويز دارو در نسخه هاي دندانپزشكان شهر يزد

سابقه و هدف: نسخه نويسي دندانپزشكي زمينه اي براي درمان مشكلات باليني نظير درد و عفونت فراهم مي كند، از اين رو دندانپزشكان مي بايست با الگوهاي منطقي تجويز دارو آشنا باشند. هدف از مطالعه حاضر تعيين الگوهاي تجويز دارو در ميان دندانپزشكان شهر يزد مي باشد.مواد و روشها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 500 نسخه دندانپزشكان با روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك ارزيابي شد. هر نسخه به لحاظ نوع جنسيت ، نوع مدرك تجويز كننده، تعداد قلم داروي تجويز شده، نام و شكل دارو ، خوانا بودن نسخه، املا و دوز داروهاي تجويزي، روش مصرف داروها، مقدار داروهاي تجويز شده و تداخل بين داروها بررسي گرديد . تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون chisquare انجام گرفت.يافته‌ها: ميانگين تعداد دارو در هر نسخه برابر 7.2 قلم بود. بيشترين شكل دارويي كپسول(4.33درصد) و قرص(1.26درصد) و بيشترين داروهاي تجويز شده ، آموكسي سيلين (21درصد) و ايبوبروفن (8.15درصد) گزارش گرديد؛ همچنين 2.59 درصد از نسخ هيچ گونه خطايي نداشتند.نتيجه‌گيري: به نظر مي رسد كه تاكيد بيشتر بر اصول نسخه نويسي درطول دوره دكتراي دندانپزشكي و دوره هاي بازآموزي باعث بهبود نتيجه مي گردد.